Büyüdükten sonra hayal kuramamak. Küçükken kurulan hayallerimiz olurdu hani büyüyünce ne olacaksın sorusuna ne olsam acaba diye düşünürdük, hayaller kurardık kısaca. insan büyüyor sonra o hayallerine bakıyor bambaşka bir yerde o gerçeklik ve hüsran sis gibi içinize çöküyor. Belli yaştan sonra hayal kurmak bile aklınıza gelmez oluyor.. O yüzden o güzel şarkıda dendiği gibi "içindeki çocuğa sarıl sana insanı o anlatır" içinizdeki çocuğun ölmesine izin vermeyin saygılar.
Yüzünüze gülüp, sizin kötü olmanıza içten içe sevinecek insanlar var.
Böylece kendilerini şanslı ve güçlü hissederler. Bunu sakın unutmayın.
"Beklenmedik bir felaket anında, bu felaketin dışında kalan insanlarda hep görülen, dile getirdikleri en içten acıma, acıları paylaşma duygularına rağmen;
hiç kimsenin, en yakınlarımızın bile, kapılmaktan kendilerini alamadıkları tuhaf bir sevinç duygusu içindeydiler."
(bkz: suç ve Ceza)
