hikayemiz şudur: bir kasabada bir çocuğun babasının ismi hiç anılmamaktadır, anıldığı zaman da lanet okunmaktadır. çocuk, bunun nedenini sorar annesine ve akrabalarına... meğer babası mezarlık soyguncusuymuş, mezarları kazar hırsızlık yaparmış. ölülerin altın dişlerini vs soyarmış. çocuk söz vermiş kendi kendine 'ben babama rahmet okutmasını bilirim' diyerekten. sonra birkaç gece mezarlığa gitmiş gelmiş ve ertesi gün kasabada insanlar şöyle konuşulmaya başlanmış:
"yahu 'rahmetli' mahmut usta, hiç değilse ölülerin kıçına kazık çakmazdı"
kıssadan hisse: biz yeşilçam filmlerini küçümserdik, yeni filmler ve yeniden çevrimler bunlara da rahmet okutuyor.
