Gözler uykusuzluktan kızarmış halde sınav salonunun kapısında laflarken
(bkz: yok be kanka hiç çalışmadım)
Derken sınavda ikinci kağıdı istedikleri görülür ve söverek boş kağıda dönülür.
sadece öğretmen-öğrenci arasında yaşanmayan, bazen öğrenciler arasında da söz konusu olabilen hadisedir. bakınız mesela ben şu laftan bıkmışımdır. öğrenci milleti nasıldır bilirsiniz, bir ay önceden belli bir sınav tarihini ancak son üç gün anımsar ve sıkıntılar yaratırız. gerçi biz buna yumurtanın göte dayanması diyoruz, o ayrı. neyse efendim, mevzu bellidir. sabahlanmıştır yine. uyumadan sınava girilir. yan sıra arkadaşı ise bildiğin inektir. ders çalışmak onun için bir mecburiyet değil hobi gibidir. bu bütün sınıf tarafından bilinir lakin ses çıkarılmaz. şöyle yapılır mesela;
- inekcan ne haber? şş çalıştın mı sınava, ben sabahladım yine.
- yok yaa, ne çalışması kitabın kapağını bile açmadım. galiba bu defa tezeği avuçla yedim.
der. bu inkar, bu riya hiç değişmez. lakin gün gelir, sınav sonuçları okunur. sınıfın geneli ortalama puanlar yapmışken bu şahıs yine mükemmel puanların sahibidir. ama gidin, her sınav öncesi sorun çalıştın mı diye. yok hayatta kabul etmez. bu böyledir de niyedir? biri açıklasın efendim, hayır anlamadığım nazardan mı korkuyor, nedir? de kardeşim de! çalıştım de, köpek gibi çalıştım, sabahladım de.
(bkz: ya ben neyse bir şey demiyorum)
örtmen: hayırdır oğlum ders çalışıyorsun.
öğrenc: evet hocam tüm derslerim zayıf,kurtarmam lazım.
örtmen: siktir git ya..sen kim okuyup adam olmak kim?
örtmn: saat on iki lan eşşek herif, burası otel mi?
öğrnc: valla dışarda bakınca öyle bi havası var, ama içerden daha çok hapishane gibi.
örtmn: siktir git göt kafalı. kağıt mağıt yok, dön evine.
geç kalan bir öğrencinin müdür muavininin odasında girdiği bir diyalogdan alıntıdır.
