ilkokul talebelerine ayakkabı-kıyafet gibi bilumum tekstil ürünleri satın alınırken söylenen klasik ebeveyn sözü.
tasrruf yapan yurdum insanının mantalitesinin ifade eden cümle, sorunsal.
liseye başlarken annem bu mantıkla üzerime bir beden büyük gelen bir takım aldı . eteğim belimden düşüyordu. evde bir elden geçiririz dedi annem. ne kadar elden geçirse de etek çok büyüktü ve belime tam olarak oturmadı asla. bense hiç büyümedim. hem de hiç. kilo bile almadım. annemin bu mantığı yüzünden 3 yıl boyunca belimden düşen bir etekle okula gidip geldim. eteğimi yukarı çekme alışkanlığı o günlerden kalma.
tüketimin yavaş olduğu dönemlerde kullanılan cümle.
peki tüketim nasıl arttı. kalitesiz mallarla mı? olabilir... eskiden aldığınız bir gömleği bile uzun süre giyebiliyordunuz, şimdi uzun süre giyebileceğiniz bir gömleğin fiyatı bellidir. ya da ayakkabı'nın her ne ise...
deri imalatıyla uğraşmış bir arkadaşıma izmir kemeraltı'nda "deri abi bu ayakkabı, vallahi deri!" demişler... o da şöyle demişti; "sunni deri bile değil bu"
yani durum vahim. keşke her şey daha düzgün olabilseydi de biz bir ayakkabayı 3-5 yıl giyebilseydik.
bu kadar fakirleşmemiş olurduk...
(özenti kültürünü dahil etmiyorum, o ayrı bir konu)
çocukluğumda, özellikle bayram alışverişleri zamanı gelince annemden sıkça duyduğum sözdür. haksız da sayılmaz ebeveynler bu cümleyi kullanırken. senede 2-3 beden birden büyüme yeteneğine sahip mahluklardır çocuklar. e babamızda para basmıyo sonuçta değil mi?
