Ulan afk itler kadar şu kapsi yapanlarında amına koyım. iş ayrı oynaş ayrı amk salak salak milletin duygularıyla oynayıp sonrada ortalıkda nerde kemalizm diye zırlarsınız. Kendi ellerinizle bitiriyonuz amk.
Başka takım taraftarı olmak aynı duyguyu veriyormu acaba onu merak ediyorum. Beşiktaş'a karsi kapanan piç anadolu kluplerine koydukca gururlanıyorum. Her takima acik oynayan serefsizler besiktasa gelince kapaniyor 10 kisi sert savunma derken bir tane koyuyoruz sonrasi keyif...
hayatın içindeki olaylara duyarlı olan tek taraftar grubu çarşı'ya sahip bir takım olduğu için. örneğin; van depremi ve sahada atkı yığınını gördüğüm an.
trabzon maçında kendi oyuncusunu haksız yere oyundan atmıştı hakem, trabzonlu genç futbolcu barış memiş haksız yere oyundan atılınca; beşiktaş tribünlerinin kendi oyuncusu atıldığında yapmadığını yapıp genç barış'a sahip çıkıp hakemi eyyamcı hakem diye protesto edip barış'ı alkışlaması... gurur duymuştum kulübümüzle şerefsizim...
ve haksız yere kasımpaşaspor maçında kendi lehine verilen penaltıda, itiraz etmişti beşiktaş taraftarı...
galatasaray maçında ise kırmızı kart görmesi gereken quaresma atılmayınca eyyamcı hakem diyerek hakemi protesto etmiştik...
sadece dürüstlük istiyoruz, bu lig erkekçe oynansın yeter.
beşiktaş taraftarı olmaktan gurur duyulan lahzalardır. bir fenerbahçe taraftarı olarak beşiktaşlı olmaktan gurur duyduğum bir an olması mantıklı değil ancak beşeiktaş takımının varoluşundan dolayı gurur duyduğum bir çok an var. beşiktaş fenerbahçe'nin gerçek anlamda ebedi dostu ve ezeli rakibidir.
bir gün öncesinden yaramazlık yapan zihinsel engelli öğrencimin o gün okula beşiktaş armalı chetoos alarak gelmesi ve sınıfa girer girmez armayı öpüp başına koymasıdır... o andır işte, beşiktaşlı olmaktan gurur duyduğum an.