Bugün 2011 - 2012 sezonu başladı. Sezonun ilk maçına yine puan kaybıyla başlayarak Eskişehirspor'a yenildik.
Üzülüyor insan tabi. Ama asıl üzücü olan Eskişehir'in 2. golünü Batuhan Karadeniz attı.
Eski bir Beşiktaşlı, kendi içimizden çıkan ve zamanında Manchester City'e bile satmadığımız adam.
Maç sonunda spiker "Eski takımına gol atmak nasıl bir his" diye sorunca, "O ayrı bir keyif" cevabını verdi.
"Puşt" dedim içimden...
Sonra diğer maçların sonuçlarına bakıyorum.
Manisa : 1 Trabzon: 1. Trabzon'un golü eski Beşiktaşlı Burak'tan.
Samsun: 3 Gençlerbirliği: 2. Samsun'da 2 golün asistini eski bir Beşiktaşlı olan ve daha 1 hafta önce transfer olan Fink yapmış.
Ankaragücü: 1 Mersin idmanyurdu: 2. Ankaragücü'nün golünü Serdar Özkan, Mersin'in gollerini Marcio Nobre atmış. ikisi de eski beşiktaşlı.
Yani bir durup düşünmek lazım sanırım. Ha yani daha ligin ilk maçı ama biraz zevk almak lazım oyundan.
Üstelik ya takımın psikolojisinde bir şeyler var ya da hoca motive edemiyor.
Tüm dünya takımları tarafından özenerek imrenilmek. Diğer takımlar tarafından kıskanılmak ve olamayacakları gerçeğini anladıkları takdirde küfür ile rencide edilmeye çalışılan taraftarlıktır.
dakikalardır klavyeye ve monitöre bakıyorum. bircok şey yazmak istiyorum ama hiçbirşey yazamıyorum çünkü duygularımı ifade edecek doğru kelimeler aklıma bir türlü gelmiyor sadece hissediyorum.
herhalde beşiktaşlılık böyle birşey.
kadıköy de fenerbahçe taraftarının eline pankart vermektir.
mecidiyeköy de meşale dersi vermektir.
inönü de artislik yapmaya kalkan bursalıyı merdivenlere hapsedip etek giydirmektir.
uefa ya karşı açtığı pankartlarla akıllarda soru işareti bıraktırmaktır.
beyaza aşık olup siyahı yaşamaktır.
bir semt takımı olmanın haklı gururunu yaşamaktır.
en güzel besteleri söyleyip diğer takım taraftarlarını kendine hayran bırakmaktır.
hiç bir zaman başını öne eğmemektir.
'90 da nasıl çakmıştı ama sergen' diyebilmektir.
bazı itlerin size yönelik saçma salak küfürleriyle karşılaşmanız demektir.
küfür ve zekadan yoksun lakırdılar çünkü bu zavallıların size yönelik söyleyecekleri kötü olabilecek pek bir şey yoktur. beşiktaşlı olmak onlar gibi olmamaktır. kim ne derse desin çabalamadan farklı olmaktır.
--spoiler--
Zordur Beşiktaşlı olmak zor!!
Kılıç Balığının Öyküsü gibidir Beşiktaşlı olmak..
Ah ah diyor ya şair..
Ne olursa aysız gecelerde olur..
Yediği her gol, Zıpkın yarası gibidir..
Beşiktaşlı olmak;
Açık denizlerde yalnız başına seyir yapan yelkenli olmaktır..
Dev dalgalar teknenin gövdesini döverken,
Yol yapmaktır Beşiktaşlı olmak..!!
Bilir Beşiktaşlı, neresi kayalıktır, neresi sığlık..!!
Beşiktaşlı olmak;
3-0 galipken; son 3 dakikada, 3 gol yemektir..
Ya da 3-0 öndeyken, üst üste 2. gol yediğinde damarlarında kan yerine,
ADRENALiN DOLAŞMASIDIR' Beşiktaşlı olmak..!!
Beşiktaşlı olmak, tam maç gitti derken, skoru kendi lehine değiştirmektir kimi zaman..!!
Beşiktaşlı olmak, 2-0 öndeyken son adamın yaptığı bir hata yüzünden insan beyninin adrenalin MANYAĞI olmasıdır..
Kimi zaman Maç bitsin diye dua etmektir Beşiktaşlı olmak..
Milyon dolar harcayarak YILDIZLARI toplayan, ama çimlere bakılmasını akıl edemeyen yöneticilere kızmaktır.. Beşiktaşlı olmak,
Transfer bombaları patlatıp; ancak, bunlardan 1'ni Avrupa'da oynatacağını öğrenip, Kulakları duymuyor ama çok iyi ajandır öyküsüne gülebilmektir Beşiktaşlı olmak..
Bazen (türlü oyunların döndüğü anlarda yani),
azgın dalgaların acımasızca Pruvandan saldırdığı (o bitmez tükenmez dakikalarda) dalgalara, iskele-Baş-Omuzluk ya da Sancak-Baş-Omuzluktan girmektir..
En kötü olumsuzluklara aldırmadan..
Beşiktaşlı olmak, üstüne gelen acımasız dalgaları geminin bordosundan almamaktır..
Beşiktaşlı olmak, yağmurlarda, çamurlarda, fırtınalarda gemisine sahip çıkmaktır!!
Beşiktaşlı olmak, sürprizlere hazırlıklı olmaktır..
Beşiktaşlı olmak, iyi günde, kötü günde demektir..
Beşiktaşlı olmak, soğuktan tir tir titrerken stadı doldurmak demektir..
Takım en kötü sonucu aldığı zaman "Baba yenildik ya" diyen evladına "Oğlum sen yaramazlık yaptığın zaman ben seni evlatlıktan mı atıyorum" diyerek, hem evladını hem de takımını bağrına basmaktır Beşiktaşlı olmak..!!
Beşiktaşı olmak,
Doğum ve ölüm& gibi
Yaşam ve Tükeniş gibi,
Başlangıç ve Son gibi en ulvi konuları,
kısacası HAYATIN GERÇEK RENGiNi taşıyan SiYAH ve BEYAZ'a Tutsak olmaktır..
Asil olmaktır,
Mağrur, gururlu ve onurlu olmaktır..!! Bir prens gibi..
Beşiktaşlı olmak;
Tuzlu su yüzünü yaksa da gülüp geçmektir,
hayallerinden vazgeçmeden ama..!!
Beşiktaşlı olmak, 90 dakika bitmeden sevinmemek demektir..
Beşiktaşlı olmak, 90 dakika susmamak demektir..!!
Soğuktan tir tir titrese de acımasız dalgalar ürkütse de yeniden, ama yeniden denize açılmaktır Beşiktaşlı olmak...
En önemlisi,
Beşiktaşlı olmak demek yeryüzünde olup bitene duyarlı olmak demektir..
ÇARŞI GiBi..
Beşiktaşlı olmak,Rakibine saygı duymaktır..!!
Misal, 3-0 galipken, 3-2 olunca Hop oturup hop kalkmak da Beşiktaşlı olmaktır..!!
Hah& dersiniz Bu maçı keyfime göre rahat rahat izleyeceğiz..
Asla izleyemezsiniz ama! Bu da Beşiktaşın ta kendisi olmak demektir..
Yelkenli rüzgara karşı giderken (Yol alırken, Seyir yaparken yani) "VOLTA" atar..
Bumba, sancaktan iskeleye veya iskeleden sancağa geçerken acemi denizcilerin kafasında patlar.. Bir kez o dersi aldın mı bir daha bu hataya asla düşmezsin..!!
Her şeye rağmen;
Saniyeler bir asır gibi gelir Beşiktaşlı ve bir maçı daha alır Beşiktaş..
Eve, dik gitmektir Beşiktaşlı olmak..
Yenildiğinde üzgün, beraberlikte Süzgün olmaktır Beşiktaşlı olmak..
1985 senesinde güneşli bir temmuz sabahında gözünü abbasağa'da 2 odalı bir evde , ebe'nin ellerinde açmaktır . Babanın , kulağına dua'dan önce " mekke medine traş , kutsal topraklar beşiktaş" diye fısıldamasıdır . Nereye baksan siyah , nereye baksan beyaz görmektir . büyüğünün küçüğünü sevmesidir . küçüğünün büyüğünü saymasıdr . her yolun beşiktaşa çıktığını öğrenmektir . her muhabbetin sonu , gidilecek deplasmana kaç otobüs gidilmesi gerektiğinin çözümü olmuştur bizler için . Güzel semtimin kafası güzel insanları . herkeze selam deplaseye devam
siyah-beyaz başlamıştı her şey. fotoğraflar siyah-beyazdı. Yazlık sinemalar siyah-beyazdı. gözümüzün kara, alnımızın ak olması öğretildi hep. kara gecelerde beyaz sayfalara döktük içimizi, kara sevdalarımız oldu beyaz umutlarla beslediğimiz. Ve gün gelecek kara toprağa beyaz kefenlerle gireceğiz hepimiz.
