insana bir yapıştımı dakikarca bırakmayan çiçekçilerdir. dün aramızda şöyle bir diyalog geçmiştir.
- çiçekçi: bir ekmek parası be yakışıklı oğlum allah bu kızı sana bağışlasın.
+ ben: yok abla sağol demin aldık bak elimde.
- çiçekçi: oğlum ne var benden de alsan bak şu kızcağıza değmezmi allah sana onu bağışlasın.
+ ben: yok abla boşuna konuşuyorsun almam.
- çiçekçi: senin de cebinde akrep mi var be çocuk al işte bir ekmek parasına vericem.
+ ben: peki (cepten bir lira çıkartılır verilir ve çiçek alınır.)
- çiçekçi: bu ne be ?
+ ben: abla piyasada daha pahalı ekmek mi var?
- çiçekçi: amaaaan sende çok cimrisin kurtarmaz evladım hadi.
+ kız arkadaş: yeter beeee, yeter ulan, sizin yüzünüzden buraya gelemez olduk yürü git lan. al lan paranı, git laaaan giiiiiit!
- çiçekçi: eror.
