en yaygın türü 2-0 dan 2-1 e gelen maclarda gorulur. tam beşiktaş gule oynaya yenecek derken kalesinde gol gorur ve olaylar gelişir.. o macin sonu gelmek bilmez.
--spoiler--
beşiktaş ile galatasaray ezeli rekabette x kere karşılaşmış. y kadar maçı beşiktaş kazanırken, galatasaray y+ maçı galip bitirmiş. z kadar maç da berabere bitmiş.
--spoiler--
ya da...
--spoiler--
beşiktaş ile fenerbahçe resmi müsabakarda x kere karşı karşıya gelmiş. y kadar maçı beşiktaş kazanırken, fenerbahçe' nin üstünlüğü y+. z kadar maçda yenişememişler.
--spoiler--
şu kadar çocuktum, bunları duyuyordum. sonuçlara otur bak, hala da aynı şekildedir. bir beşiktaşlı olarak rıdvan' a şeytan lakabı takıldığı için sevinmiştim. şeytan lakabını hızından dolayı aldığını değil de, ona hakaret ettiklerini düşünüyordum. demem o ki o kadar küçüktüm.
önüme koydular siyah beyazı, ''bu siyah beyaz gibi, ya seveceksin, ya da sevmeyeceksin'' diye de eklediler. ''yenince sevmek, yenilince sövmek yok''.
nerden bilebilirdim ki karşılıksız sevginin adının kanser olacağını. demem o ki, son on dakikada gol yer miyiz, yine maç berabere biter mi, allahım bitsin şu uzatmalar gibi hastalığı tetikleyen şeyler olmazsa beşiktaşlılık da olmaz.
durum 2-2 yken hiç bir varlık göstermemiş, ama beşiktaş 3-2 öne geçtiğinde hafif nüksetmiştir. maçı anlatan adamın, santra yapılmayacak maç bitti demesiyle de kaybolmuştur.
nasıl bir hastalıksa gol olduğu anda kalan dakikaları düşünüyoruz amk!
