tasavvufa göre insanın en aşağı derecesidir. insan eşref-i mahluk olarak yaratılmış ve yeryüzünde allah'ın halifesi olmak için gönderilmiştir.
ancak bunun yerine nefsine uymayı seçen kişi beşer konumunda takılı kalmıştır. diğer tüm canlıların yaşamak için yaptıkları herşeyi beşer olarak biz de yaparız. ancak yukarıda bahsedilen durumlara erenler beşerliğin üstüne çıkarlar.
Gezgin olarak yeryüzünden yolculuğa çıkan bir bilgin, Merih (Mars) gezegenine vardığında burada konferans olacağı haberini alınca, bu konferansa katılma kararı alır. Bu konferanstaki konuşmacı söze dünyada hayat olduğunun ispatlandığı müjdesi ile başladıktan sonra dünyanın halini kendi tanımlarıyla anlatmaya başlar; Dünya dediğimiz yerde hayat ve hayat açısından çok önemli varlıkların olduğu ispatlanmıştır ancak beşer diye adlandırılan bu varlıklar çok tuhaf davranışlar sergilemektedir. Mesela hiçbir neden yahut tanışma olmadan birbirlerini topluca öldürebilmektedirler, doğada buldukları doğal yiyecekleri gereğinden fazla tüketmek için evlerindeki dolaplara doldurmakta, bu yiyecekleri içlerine garip baharatlar ekleyerek, yakarak (pişirerek) tüketerek hastalanıyor sonra doktor dedikleri varlıklara gidip şifa arıyor ancak sonra bu eylemlerine devam ediyorlar. Beşer ismi verilen bu varlıklar yine hiç nedensiz olarak bir başka beşer gurubuna karşı birbirlerini kışkırtıyorlar ve toplu ölümlere yol açan savaşlara gidiyorlar. Aynı zamanda çok gelişmiş olan bu beşerlerin bu tür deliliklerine anlam vermek mümkün değildir. Hiç bir hayvan türünde bu türde bir vahşilik de görülmemiştir.
beşer kelimesi insan,insanoğlu anlamlarının yanı sıra ölümlü, ölümlülük yani sonlu, sonluluk manasına gelir. "beşer şaşar", insanoğlu her zaman yanılabilir' manasına gelen bir deyimdir.