arap baharının başlaması ile tunus, mısır, libya diktatörlükleri sırasıyla yıkıldı hedef şu an esad yönetimli suriye. işin başından başlamak gerekirse bu esad ın suçu ne daha 6 ay önceye kadar olan mükemmel olan ilişkilerimiz neden şimdi askıya alındı ve giderek geriliyor.
6 ay önce esad yönetimi yokmuydu, bu altı ay boyunca bu adam halkına zulümmü etti yoksa öncesi de mi böyleydi tam bir anlam karmaşası. şüphesiz amerikan ve avrupa toplumunun baskısı var ve akp hükümeti bunlara yeteri kadar göğüs geremedi bunun yanı sıra gereksiz bir misyon üstlenerek suriye ile türkiye karşı karşıya getirildi.
madem diktatörlük rejimlerine türk ağaları karşı çıkıyor neden azerbaycan cumhurbaşkanı ilham aliyev ile ilgili bir tek kelime bile edilmiyor garipsenecek durum. esad ile aliyev in yaptığı reformlar kıyaslansa her konuda esad fersah fersah geçer. şimdi bu azerbaycan bizim kardeşimiz de suriye düşmanımız mı ondan mı ayrıcalık tanınıyor. hem türkiye böyle bir kaosun içine neden çekiliyor anlam vermek zor. bizim suriye den çıkarımız ne biz amerika nın ortadoğu da ki elimiyiz.
göz göre göre türk halkı ve suriye halkı düşman edilmeye çalışılıyor.
bir hafta önce adamın biri sultan ahmet meydanında silahlı bir eylem yaptı güvenlik zaafları tartışıldı falan filan fakat hiç kimse bu adam neden eylem yapıyor demedi eylemci deli damgası yedi konu kapandı. bu adam libyalıydı alenen öc almaya, kan kusmaya gelmiş ortalığı kan gölünü çevirecekti. allahtan kayıp verilmeden atlatıldı.
iki yöneticinin de halkı türkiye' yi sever fakat yönetimleri türkiyeden nefret eder. ayrıca ikisi de mezhepsel olarak aynıdır. aslında türkiye' yi daha doğrusu şuanki türkiye iktidarını sevmeme sebepleri de budur.
