hayatım boyunca yaşadığım en büyük dehşetti. 2 sene sonra evin önündeki kaldırımda yürürken bana çarpan arabanın altında kalıp kafamı tekerleğin ezmesi bile bu kadar deheşt vahşet hissi yaşatmamıştı.
1 sene sonrasında kafama sivri yerinden pencere kasası düşünce hiçbir şekilde korkmadan soğukkanlı şekilde kafam kanıyor anne diyecek kadar soğukkanlı hale getirmişti beni yaşadıklarım.
ergenliğe gelince defalarca delirdim defalarca intihar ettim tabi bunların verdiği beyin hasarının yaşattığı ölümcül derecede şiddetli acıdan dolayı.
dünyayı var eden kahpe yaratıcıyı asla affetmiyorum bizi yaratarak bana ve benim gibi onca masuma bu kadar kahpece bu acıları sefillği yaşattığı için.
eşekten düşenin halini eşekten düşen anlar. şimdi başlığa damlayıp din min edebiyatı çekecek olanlar sikimde değil şimdiden söyleyeyim.
