gerçek hayatta halkın ajdar, atilla taş, doğuş gibi şahıslara gösterdiği ilgiyle eş değerdir.
bu ülkede işin hakkını verenler görülmez. klişe olcak ama eğitim şart (nitelikli eğitimden bashediyoruz bu arada).
çünkü onlar insanlara istediklerini verebilecek kadar nitelikli (?) yazarcıklardır da ondan.
çünkü canım ükemin insanı; fakirin guruldayan aç midesinin, sınırda patlayan silahların, dayaktan tanınmaz hale gelmiş / "töre" denen canavarın dişleri arasında ezilen kadınlarımızın çığlıklarının , okutulmadan kocaya verilen çocuk gelinlerin sessiz çığlıklarının, kürt-türk- alevi -çerkez -sunni diye ayrılmaya çalışılan bölünmez milletinin bölünmüşlüğünün, kısacası ülkesinin vahim halinin çığlık seslerini duymaktansa pembe dizilerin pembe rüyalarında uyumayı tercih eder ve beş kuruş etmeyen yazarcıkları bir alim edasıyla tepesine bindirir.
