divan şiirlerinde beyitler arasında kurulmuş olan meclistir. kimi zaman dünyanın ta kendisi olarak algılanabilirken, kimi zaman da beşeri mânâda aşkın yaşandığı meclisler olarak karşımıza çıkarlar:
bezm-i aşk, mutasavvıf şairlerin dizelerinde allah aşkının yaşandığı yer, ki bu bizzat kainattır, olarak yer alır. ladini şiirlerin şairleri ise, bezm-i aşkı saki eşliğinde toplanmış bir eğlence meclisi olarak alırlar.
