elit'in çıkardığı, zihninizde güzel anılar canlandıran bir çikolata. öncelikle ambalajıyla başlamak isterim bu çikolatayı anlatmaya; sade, şık ve nostaljik bir tasarımı olan ambalajıyla, çikolata sevmeseniz bile sizi bu çikolatayı almaya yönlendiriyor bu ambalaj. hoş motiflerle süslü bir tasarım yapılmış. aynı kalite çikolatada da kendini gösteriyor. hepsini saydım, yediğim bütün beyoğlu çikolatalarındaki fındık sayısı 8 idi. bu sayı size, fındık ve çikolata uyumunun verdiği hazzı yaşatmak için oldukça yeterli. boyutu küçük olmasına rağmen doyurucu ve çikolata ihtiyacınızı uzunca bir süre giderecek cinsten. 2.75 tl olarak çoğu markette bulup gönlünüzce tüketebilirsiniz.
ben çikolatasever biri olarak beyoğlu çikolatasını tek geçerim. çünkü tadı ülker, eti gibi rakiplerden çok daha iyi, çok daha ağızda kalıcı. bugün bir poşet dolusu aldım pişman değilim.
yurt dışından getirilen, oranın bim gibi marketlerinden alınan çikolata ile isvicre çikolatasi edasında hava atmak gibi birşey olması gerek beyoğlu çikolatası. tek bi farkla yurt dışında o çikolataları en fazla 2 euro'ya alınıp 20 tl'lik hava atılır burada 20 tl'ye alınıp 2 tl'lik haz alınmaz *
Istanbul'dan iki gün önce aldığım hediyedir. üzerine beyoğlu meşhur ve nostalji terimlerini görünce kaliteli olacağını düşünüp sevinçle paketini açtığım ve gördüğüm fındık manzarası sonrasında ohaa çok güzel dediğim hemen bi tane yuvarlamalıyım diye düşünüp yemeye başladığım da fındığın acılıgi ve çikolatanın sıradan bir tada sahip olmasıyla beklentilerimin çok çok altında kalan çikolata.
beyoğlunda tünele giderken el arabalarında orta yaşın üstünde amcalarında sattığı bol fındıklı çikolatadır.
+amca bu mabel nedir ? az önce bambi cafede sakızı da vardı. farkı ne bu beyoğlu çikolatasının ?
-ımmm kem küm yaaaav bu kaliteli işte, kalitesi bunun farkı kalitesi.
+hmmm..
buyur şurdan al amca.
amca 20 lira verdim !
-tamam oğlum bozdurup geliyorum.
+burası istanbul. *
efendim şahsi görüşlere göre balon bir lezzete sahiptir genelde taze biçimde bulmak zordur , illa istiklalde çikolatalı bişey yemek isteyen varsa inci pastanesine gitsindir.
çikolata tutkunlarının rüyalarını süsleyen ve beyoğlu'nda gözden kaçırmamanız gereken küçük büfelerde satılan eşsiz çikolata. özellikle antep fıstıklısı bir harikadır ve birine alınacak en güzel hediyelerden birisidir. küçük bir paket çikolata için kocaman bir karton poşet verirler, poşetin üzerinde dükkanın yerini gösteren ufak bir kroki de bulunur.
daha iyisi olmayan çikolatadır. yazar kişisine biraz pahalı gelebilir ancak eve gidene kadar yarattığı (bkz: opdominal orgazm) sayesinde verilen paranın hakkını fazlası ile veren çikolatadır. canı sağolsundur. çok sevilir meret!
beyoglu cikolatasi pek ahim sahim birsey değildir. bu sadece insanlarin yanilsamalarindan faydalanan bir satis strajesidir. misal diyelim ki ayni cikolatayi bir denege biri beyoglu cikolatasi olarak digerini ise üfler marka olarak arz-i endam edin. denek muhakkak ki üfler cikolatasini değil beyoglu cikolatasini söylecektir.
cünkü beyoglu herzaman turkiye'nin kurtarilmiş bölgesi sunulmus amma velakin kendi özgünlügü (ya da kelekliği diyelim) rant kaynagi olmustur.
nedir eski istanbul muhabbeti arkadas. nedir klise kaliplarda, bir zaman beyogluna millet tras olmadan cikamazdi muhabbetleri yahu? istanbul'da semt mi yok? gidin yedikule neresi, sütlüce nedir, balat nedir, bebek nedir diye onun nostaljisini yapin. kurculaya kurculaya boku cikti bu semtin. beyoglu cikolatasiy miş.
madem o kadar lezzetli bir nanae bu bir de isim degistirip sultancifliği diye bir cikolata sürün bakalim piyasaya ayni formulle. ozaman ben sizi göreyim. deneyin görün. ne gader lezzetli oldugunu. bazi seylere fazla fazla bedel ödemeyi bayilan, disariya sattiği findiga bayila teneke kutuda arz-i endam edince fahiş fiyati ödeyen marifetli necip milletim. nedir bu marka manyakliği arkadas?