zıpırlık moda oldu.
nedense bu zıpırlık şişlide değilde beyoğlunda. ama şişlinin de hakkın yemeyelim, muayyen günlerde yerlerde kırmızı halı.
canım ne var ya, adamın canı sıkılmış, almış kutu kutu boya, bir kaç fırça; parasıyla değil mi, yarın evinin duvarını mora boyanmış gören hatice teyzenin feryadı kimin umurunda.
mevlam bu insanlara akıl fikir versin. bir evde, hediye gelen pastel boyalarla duvarları, canım krem renkli koltukları; çocuksu bir heyecanla boyayan ufaklığın kulağını çeken ebeveynlere artık galiba ahim yolu göründü. canım niye kızıyorsun, çocuğun canı çekmiş boyamış; sizde abartmayın bu kadar.
aklı kıt muhalefet cinlikleri bunlar. kapının zilini çalıp firar eden bebe halleri. ay ne güzel, ebem kuşağı merdivenler. ne o öyle askeri disiplin gibi tek renk? hadi şimdi boya zamanı.
tasavvurunu kaybedersen hayalin tükenirse, ne diyim bir de can sıkıntısı eklenen de, evet anlıyorum; yıllardır iktidar yüzü görmemiş, göreceği de şüpheli bir zihniyet böyle akla zarar işlere soyunur. yazık ya kimin çocuğuysa.
