Somut bir örnek vermek gerekirse gıda maddelerinin içindeki hava alınır ve daha fazla saklanabilir. beyin de aynı şekilde eğer hava alırsa bazı şeyleri sıyırarmaya başlarsınız. Öleceğimiz şu dünyada rahat vermez. sorgularsınız, sorguladıkça daha fazla sorgularsınız. aklınız almaz artık. çare olarak ilaçlara başvurursunuz. Boşveremezsiniz olanları. artık yer incinecek diye yere basmaya bile kıyamazsınız.
Bir insanda hiç mi değişme olmaz. Ben gece ölmezsem ölmem hiçbir vakit mi olacak? Bu başlığı açalı 347 gün olmuş. Herkesin beyninin dolu olduğu zaman dilimleri. Beyin hava alırsa dünya yaşanmaz bir yer haline geliyor.
Vakumlu ürünler vardır. içindeki havayı çeker vakum. Belirli bir süre o ürün muhafaza edilir. Beyin için oksijen de gerekli ancak bu bahsettiğim hava beyninize girer ve sizi rahat bırakmaz. Akıl ile delilik arasındaki sınır nedir mesela? Deli diye tabir edilen kişilerin yaşamı nasıldır? Hayatları nasıl geçiyor, bir günü nasıl yaşıyor? Konuşurken neler düşünüyor, düşünüyorken neler konuşuyor, iç sesinden neler geçiriyor, bir yemeğin lezzetini nasıl değerlendiriyor, karşısındaki insanları nasıl görüyor. Bir dönem iki tane deli tabir edilen iki kişi vardı. Bu tabiri kullanmak doğru mu, onlara ne denilmeli onu da bilmiyorum. Bir tanesi cadde boyunca koşarak tak,tak, tak diye bağırdı. Sebebini sorduğumda güneydoğuda bir çatışmada arkadaşlarını kaybettiği için bu durumda olduğunu söylemişlerdi. Yaz kış siyah deri ceketiyle dolaşıyordu. Diğeri ise daha sessiz sakindi. Bir kaldırıma şezlonga oturur gibi oturur ve gökyüzünü seyrederdi. Karnı aç olduğunda ise lokantanın camına yaslanır yemeklere bakardı. Eliyle cama dokunurdu, yemeklere dokunur gibi. Bu insanlar bir babadan çıkıp ana rahmine yerleşti. Doğduklarında anne babaları neler hissetti, adlarını koydular, okula gittiler vs.
Dünya üzerinde şu an milyarlarca insan var. Dünyanın herhangi bir yerinde insanların kimi uyuyor, kimi uyanıyor, işe gidiyor, yemek yiyor. Uzay boşluğunda yol alıyoruz. Etten kemikten oluşan şu insanoğlunun hisleri de var. Milyarlarca farklı kafa ve kalp. Duygular, düşünceler. Toprağa konulduktan sonraki yaşam. Vücudun çürümeye başlaması. Mesela uykudayken bile düşünen insan öldükten sonra neler olacak?
Acaba şunu mu yapmak gerekir diyorum bazen. Birilerinin boş verdiği gibi ayağını sıcak tut başını serin; gönlünü ferah tut düşünme derin. Ama elimde değil. Bir yerden başlayınca devamı geliyor. Nasıl bir iplik parçasını sökmeye başladığınızda devamı geldiği gibi. Bazen bir kaldırım taşından başlayarak eklene eklene devam ettiği gibi. Bazen diyorum istanbul Anadolu yakasındaki sahil kenarından başlayarak çin'in sahil kenarındaki bir alana devam eden bir yol gibi. Diğer taraflar kısa olacağı için uzun bir süre alıyor buna benzer düşünceler.
Bir arayış ama hangisi. Biz acaba kelebeğin görmüş olduğu bir rüya mıyız? Aynanın arkasındaki sır nedir? Bazen gerçeğe ulaşmak bile tedirgin ediyor insanı. Gerçeğe ulaştıktan sonra peki ne var?
