Bir kişinin iyice içine sinmeden ordan burdan alıntılayarak ve olay, zaman veya kişi her ne ise bahsedilen mevzuda yalınlıktan uzak karmaşık ama süslü cümleleri tercih etmesi halidir. En bariz özelliği doğallıktan uzak olması yada üstten bakışla kibirli bir eda ile sarfedilmiş olması olabilir. Düşüncelerin kelimeleri meydana getirmesi değil hazır söz öbekciklerinin düşünceyi ortaya çıkarmasıda denilebilir.
kim demiş bunu? ben tabi ki. nedenini sen benden daha iyi bilirsin. gönül adamlarını bu kategori içerisine sokmuyoruz tabi.
(bkz: ıssız adam) ı aklımıza getirirsek eğer, başarısız ve somut olarak bi halta yaramayan biri olsaydı hiç kimse onu ıssız adam edemezdi kalıbımı basarım.
edit:burada ne demek istediğimi ben de hatırlamıyorum. ne anlatmaya çalışmışım acaba?
bir insanın karşısındakini etkilemek uğruna gerçek hayattan kopuk klişe sözcükler kullanması durumunda laflarının içinde bulunacağı kategori. beylik laflar eden kimseler ilk önce bey ya da hanım olmalılar ki üstlerine büyük gelmesin söyledikleri sözler.
