beyaza yürüyüş

entry3 galeri0
    3.
  1. gün bitti
    gölgeler düştü toprağa
    sen gölgesiz
    *
    akşamın havası
    yarının hüzünlü özlemiyle
    sabırsız/alacakaranlıklar
    bekliyor beni
    seni beklediğimi ahh
    nasıl söylerim sana
    *
    sarılıyorum kalbimin
    gizli yerlerinde
    tenhalara oturup göğe bakıyorum
    gök karanlık
    düşlerim bomboş
    kıbleye doğru
    beyaza yürüyen melekler misali
    özlem ile duruyorum tenhalarda
    *
    ağlayan yalnız benmiyim
    benmiyim umutsuz
    özlem ile kalbini yiyen
    yarınların hüzünlü özlemiyle
    sabırsız bekleyen
    *
    güneşin doğduğu yerden
    yaşanmış yaşanacak
    sevda hikayeleri
    cümle aşkların yekünu
    adınla doğar
    dağlı çocuğun yüreğine
    doğudan
    *
    gün bitti
    gölgeler düştü toprağa
    sen gölgesiz.
    abdurrahim semavi
    0 ...
  2. 2.
  3. önceleri ruhum ıslanmıştı
    yağmurlardan yeni kurtulmuştum
    efsanevi yalnızlığımda
    sen geldin
    *
    gözlerimde ölümü seyreden
    bir boşluk
    içimde serseri mayınlar
    dağınık dünyaların
    gözükara çocuğu
    sürgünleri yaşayan dağlıydım
    yalnızlığımda
    sen geldin
    *
    içimde kopan o kıyametlerle
    dem dem yaşadığım aşkların
    acısıyla yalnız
    şimdi beynimde koca bir ur
    dolaşan yıldızlar kümesiyle
    üstünde oynaştığımız toprak
    acılar yeşertiyor
    acılar...
    ve şu anda dehlizin karanlığında
    geçmişime ve geleceğime
    yanarak,yanıyorum
    topraksız...
    *
    gözlerimin yağmurunu
    gönlümün tüm gülüşlerini
    gecelerimin ışığını,nurunu
    sana adıyorum
    gel sen
    deryalarımızın en pâk
    zerresinde otur
    şarkılarımızın en ince
    terennümünde gez
    gönlümün hacmini kapla
    adını yaz
    gel sen
    elimi tut
    elini tutayım istedim
    elele...
    *
    sen adem in dilinde adımsın
    toprağımsın,kahrımsın
    ben yaralı bir dağlı
    şiir öğütürüm,
    dar günlerin tenhasında
    yasaklı meyva ağacının gölgesinde
    gel sen
    her yanım yara bere
    kan ağlıyorum
    kan kusuyorum
    kanıyor bedenim
    *
    gece uzun bir yol gibi
    görünür yalnızlığımda
    bir de gelince
    gözlerin gözlerime
    sessiz kalp atışlarıyla
    sessizce yüzüme
    bilirsin hasretimdir
    gözlerinin gülüşüne
    bir hasret bin ahhh ile
    bağlıyım sesinin her teline
    gel sen
    *
    gel sen çünkü;
    ben sebepsiz seviyorum
    menfaatsız yaşıyorum
    toprağı ve
    şiiri ve
    seni...
    derken sen yoksun
    yalnızlığımda.
    abdurrahim semavi
    0 ...
  4. 1.
  5. geceleyin gülistan da gençliğimin
    köpüren şarabını sundum sana
    ben peçeni kaldırır,
    saclarını cözerken,
    sessizliğiyle güzelleşen yüzünü
    gabar göğsüme çekerken,
    tası dudaklarına kaldırdın sen...
    fıratı içer gibi soluklanmadan
    indirirdin gözlerini gülümserdin sen
    aynı düşleri düşlerken
    uyku dünyasından taşınca
    dost yüreklerin,
    indirirdin gözlerini gülümserdin sen
    bugün şafağın çiğiyle serinlenen
    harran durgunluğunda sen
    yıkanmış,beyazlar giyinmiş
    kıble ye doğru yürüyorsun
    ibrahim elinde bir sepet çiçekle
    o ıssız yolun kenarında
    çoban sabrıyla
    ağacın gölgesinde
    şafağın durgunluğunda
    hamravat kıyısında
    başım eğik duruyorum ben
    dost yüreklerle selamlayarak
    indirirdin gözlerini gülümserdin sen.
    abdurrahim semavi
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük