bir beyaz yakalının hayatı doğru yerden yakalama ve yakalatma mücadelesi:
"Dünyadaki üretim ilişkisi neden bu çirkin denklem üzerinde ilerliyor? Ve dahası bilim, sanat, politika gibi hepimizin ilgi duyduğu şeylerin neden bir parçası olamıyoruz? inovatif ürünler geliştirmek için bir beyin takımında olmanın bedeli her ne kadar iyi bir ücretle çalışıyor olsan da neden günde 9 saat bu işi yapmak? Çocuklarınla ilgilenmek, ev işleriyle uğraşmak ve eğer şayet vakit kalırsa hayallerini gerçekleştirmek? Hiç komünizm kelimesini kullanmadan komünizmi anlatmak ve gözlerindeki ışığı görmek. Aslında özünde herkes bunu istiyordu. Ama neden kelimeler onlara bu kadar ağır geliyordu?"
plaza'larda ömür çürüten insan topluluğuna verilen genel ad.
özellikle büyük şehirlerdeki plaza çalışanlarının depresif, zor motive olan ve iş dışındaki şeylerle çok ilgilenip işi muhteşem yüzyıl entrikalarına götüren şeyin yapılan işin soyut kalması olduğunu düşünmüyor değilim sözlük. evet, düşünüyorum galiba.
örneğin bir mavi yakalı yaptığı işin sonucunu bandın sonunda görebilir. süt fabrikasında çalışan bir adam bandın sonunda bir şişe sütü eline alıp "bunu ben yaptım amk" diyip motive olabilir, güven kazanabilir.
plazalarda ise bu mümkün değil elbette. yaptığınız pazarlama aktivitesinin sonucunu anketlerde görebilirsiniz ancak bu sadece bir grafiktir, firmanızın ürüne yaptığı zammın etkilerini powerpointlerde görebilirsiniz ama bin kişilik bir örneklem üzerinde yapılan bir ankettir ve net değildir,emin olmakta zorlanırsınız.etrafınızda örnek seçilen bin kişinin davranışlarının aslında 70 milyonun davranışlarını yansıttığına inanan ve müthiş bir iş başardığını düşünen,patronlarını da buna inandırmak için taklalar atan, iş arkadaşlarının sırtına basarak yükselmekten çekinmeyecek tuhaf insanlar vardır. üç yıldır belki de milyon dolarlık para hareketleri yapıyorum ama şirketin 1 tl sini bile canlı görmüş değilim.
iş bir yerden sonra evde bilgisayar oyunu oynuyormuşsunuz da etrafınızdakiler işi ciddiye almış a döner, lan bu kravata ne gerek var diye düşünürsünüz, bu kadar kurumsal ağızlara ne gerek var bu kravat neyin nesi, niçin her mailin sonunda arz ediyoruza döner ve saçma bir mutsuzluk hali başgöstermeye başlar.
o yüzden takmamak lazım çok, çok sanal dünya bunlar,valla. neyse 45 dakika var mesaiye daha ben bi kahve aliyim.
