ne olursa olsun diğer iyi oyunular olarak tabir edilen oyuncuların da bunca yıldır yaptıkları işleri göz ardı edip mahsun kırmızıgül gibi bir adamın filminde oynamamaları gerekirdi. artık ticari kaygı mıdır ya da başka bir şey midir bilmem. izleyeceğimi sanmıyorum. mahsun kırmızıgül yönetmen değil ki en başta. neyi nasıl yönetebiliyor. isminden zaten basitlik akıyor. ver gazı ağlasınlar, ver ayarı of çeksinler, dolsun gişeler, gelsin dolacak yeni küpler.
filmin ilk yarısında filme yönelik oldukça acımazsız eleştirileri saydırmaya başlamıştım. nasıl ki yakamoz, ay ışığı, güvercin kanadı.. gibi kelimeleri ardarda sıralamakla bir şiir meydana gelmez; aynı şekilde karşısındakinin omzuna elini koyma sahnesini, ötelerle konuşan pamuk bi teyzeyi ya da bir çocuğu güldürmek için palyaço olan amcaları seyircinin gözüne ''baaak ne kadar da duygusal'' diye sokmakla duygusal film olmaz.
fakat sonra düşündüm ki benim eleştirilerimin temelinde holivud'un artık klişe haline gelmiş mekanik,ruhsuz duygu sömürü taktikleirine olan nefretim yatıyordu. yahu tamam bu filmin sinema dili zayıf ama samimi olmadığını hiç zannetmiyorum. mahsun kırmızıgül -bi yorumda geçen dönemlerdeki arabeskçi yönetmenleri özenmiş deniyordu, hiç öyle değil- başarılı ya da başarısız yüreğindekileri dökmüş ortaya, söyleyecekleri varmış o yüzden yapmış bu filmi. ''ben huzur evi ne demek bilmeyebilirim belki ama babamı ortada bırakmam.'' diyebilmek için, ''beni cahil gören küstah ben cahilim ama saygısız değilim.'' diyebilmek için yapmış...
sürekli babam ve oğlum la karşılaştıran film.Şunu bilmekte fayda var babam ve oğlumun ne yönetmeni ne senaristi beyaz show a katılmadı, ahım şahım da bi gala düzenlenmedi.
edit:Yani ağlatmıştır tamam ama tamamen ticari bir film ve işini severek yapan huzur evi çalışanlarını zan altında bıraktığı kesin.
önyargılarını kıramamış aciz bir insan olduğum gerçeğini yüzüme vuran film.yan koltukta oturan arkadaşımın hıçkırıkları filme karıştıkça ben daha da etkilenmekten alamadım kendimi.zaten içinde bu kadar usta olan bir filme laf söylemek saçma bence.senaryosu, oyunculukları, müzikleri...Kısacası her şey mükemmeldi.
gözyaşlarıyla kahkahanın birbirine karıştığı bir film. hiç kimsenin zan altında bırakılmadan, birilerini överken, birilerin kötülemeden de film yapılabileceğinin ıspatı.tabiki mükemmel değil bana göre eksiklikler de yok değil. ama türk sineması adına çok ciddi bir çalışma olduğu kesin.
ecem96
yorumu oylayın:(2) kişi (5yıldızla oylanmış 2 kere bu yorum)
Yorum Puanı: 5.00, Tarih: 09.12.2007 19:06
benim arkadaşlarım gitmiş çoook ağlamışlar sinemadan çıktıklarında karşılaştık ne olduğunu sordum ve sinemaya gittiklerini söylediler burunları kıpkırmızı olmuştubende onlara güldümm ama flim çook güzelmişş
mahsun kırmızıgül'ün türk milletinin damar noktalarını tespit edip ordan girmeye çalıştığı filmi. zira, filmde malumunuz olan büyüklerimiz ve huzurevleri meselesinin yanı sıra, 17 ağustos depremine ve ucundan vatan millet meselelerine de değinilmiş.
basit bir senaryo, iyi ve kaliteli oyuncular, fena sayılmayacak çekimler... ama hep ve sınırsız ajıtasyon... garip bir kombinasyon olmuş.
"ay, gittik ağla ağla içimiz çekildi" replikleriyle kulaktan kulağa yayılıyor film. evet, ben de ağladım, üstelik ağlamayacağım mahsun'un gazına gelmeyeceğim diye kastığım halde ağladım. ama özetle art niyetli de buldum filmi. sırf ağlatmak için yapılmış. o kadar ki, filmin sonunda sponsor olarak selpak'ı göreceğiz kesin diye bile bekledim, ama yoktu.
gün itibariyle sadece türkiye'de 1 milyon 84 bin kişiye ulaşmış film. kabadayı filmi çok sert bir giriş yapmazsa büyük ihtimalle 2007 yılının en çok izlenen türk filmi olacaktır.
fırsat olursa kesinlikle anne babayla gidilip yerinde izlenmesi gereken film. mahsun kırmızıgül ilk sinema deneyiminin içine etmemiş aksine gişe rekoruna doğru koşmaktadır. ayrıca filmin bayramdan bir iki hafta önce vizyona girmesi de iyi düşünülmüş bir ayrıntı gibi gözüküyor.
filme giden tüm arkadaşların 'çok güzel,çok ağladık' dediği ancak merekla gittiğimde sadece nejat uygur'un baş komutana selam verirken söylediklerinden duygulandığım filmdir.gerçi bunu yazanın mahsun kırmızıgül olması da düşündürmüyor değil.
senaryonun boş olduğunu düşündüğüm Uğur dündar'ın huzur evlerine baskın yapması tarzında bir filmdir.
çok yaratıcı olmayan bir senaryoya sahip olmasına rağmen oyuncuların performansının izlenebilir kıldığı film..
ama es geçmemek lazım ki bazı noktalar çok güzel işlenmiş.
mahsun kırmızıgül ilk sınavında beklenenden iyi yine de, böyle devam..
bu arada
''unutmayın gittiğiniz her yerde bir kapınız olsun..''
doğuda yaşayan insanların ailelerine bağlılığını, batıda yaşayanların da ailelerini bırakıp gittiklerini işleyen, * ve Mahsun kırmızıgül'ün batılılara karşı cephe aldığını gösteren rezalet bir film.
ne kadar batıyı yermek doğuyu övmek diye eleştirilirse eleştirilsin gayet gerçekçi bir konu işlemiş , müzikleri süper * film. e oyuncular hakkında yorum yapmak da bizim haddimize değildir.
içinde doğu iyi batı kötü diye bir laf ya da ona benzer bir şey geçmeyen film. filmde anlatılan anadolu insanı annesini babasını öyle huzurevine falan bırakmaz ama istanbul ankara izmir gibi büyük kentlerde bu tür olaylar olabiliyor anlamı çıkar. anadolu'dan sadece doğuyu anlayanları ve doğuyu sanki türkiye'nin bir parçası değil de farklı bir yer gibi gösterenlere de filmi izlemelerini tavsiye ediyorum. ayrıca nejat uygur'un canlandırdığı karakterin atatürk'ün resmiyle konuşma sahnesini de izlemelerini tavsiye ediyorum.
seyrettikten sonra, hemen her gün yanına gittiğim, yanlız yaşayan annemi, acilen ziyaret edip, sımsıkı kucaklamak duygusu veren film.
bir çok çarpıcı sahnenin yanısıra, bence en can alıcısı, filmin sonunda, büyük şehir ve anadolu şehirlerindeki huzurevlerinin, doluluk oranlarının yüzdelik dilimleriyle ilgili dip nottu.
sinan çetin başta olmak üzere sinema yaptığını iddia eden, ellerindeki büyük olanakları propaganda gibi, asansör gibi boktan yapımlara heba eden, düşünce fakiri yönetmen bozuntularının yüzüne tokat gibi çarpan, daha önce hiçbir işini sevmediğim, önyargılı olduğum, şarkılarını dinlemediğim, programlarını izlemediğim mahsun kırmızıgül ün elinden nasıl böyle bir senaryo çıktı dedirten çok güzel film. allı güllü magazin motorlarıyla, erotik sahnelerini gazetelere vererek tiraj yapmaya çalışan filozoflarımıza armağan ediyorum bu filmi. ayrıca hepimiz anamızla babamızla kavga etmişizdir, tartışmız, küsüşmüşüzdür ama anasını babasını istisnalar dışında bu hallere düşüren yüreksiz, mayası bozuklara da armağan ediyorum. hiçbir filmi beğenmeyen götü boklu sinema eleştirmenlerini de eksiklerine rağmen emeğe saygılı olabilmeye davet ediyorum.
yazılanların tümünü okumadığım için bağışlayın, umarım yazılmamıştır:
filmde kadro, oyunculuk, çok ama çok başarılı. ancak duyguların ve düşüncelerin çok altı çizilmiş, çok abartılmış. duygu sömürüsü bile değil, ondan da fenası, halk salak yerine konmuş ve en bariz detayın bile sözlü açıklaması yapılmış. gerçekten önemli şeyleri ele alan, başarılı sahneleri ve müzikleri olan bir filmden daha imgesel bir anlatım beklerdim.
dialoglarıyla güzel mesajlar veren, düşündüren film. filme girmeden önce sevdalıyım filminde ki bir film bekliyordum açıkcası. mahsun sağa,sola kıvrak süzülür felan... film başlayınca bu düşünceler yok oldu. sırf işlediği konu için bile mahsun'u tebrik etmek gerekir. işlediği konu kutsaldır, önemlidir. günümüz gençleri için, büyükleri için gereklidir. bir ihtiyaçı doldurmuştur mahsun. evet film bazı yerlerde sıkmaktadır, kusurları vardır doğrudur. ama ailece izlenecek bir filmdir.
çağan ırmak ne kadar yönetmense mahsun kırmızıgül de o kadar yönetmendir diyebilirim. ikisine de teknik olarak yardım eden bir ordu var. sadece yönetmen olarak adının geçmesi hiçbir şey ifade etmiyor. çünkü her ikisinin de arkasında kendilerini finanse eden ayrıca manevi olarak da destekleyen bir güç var.
bu güç, seksen öncesi kendisini solcu diye tanımlayan ama artık günümüzün siyası durumu içerisinde resmen kendisini Kürt diye tanımlayıp alenen bölücülük siyaseti yapan ve yaptıran kişilerdir. Bu güç odaklarının ilişkiler ağı çok çetrefillidir. mesela maddi kaynakları, örgütün maddi kaynakları ile kesişmektedir. kendi seçtikleri insanları yetiştirip belli pozisyonlara getirip, komuoyunda beğeni oluşturup sinema ve televizyon başta olmak üzere çeşitli kanallar vasıtasıyla alttan alttan propaganda yaptırmaktadırlar.
propaganda yaptırdıkları bu konu kabaca ve özetle "kürtlere özgürlük" temasıdır. bunu görebilmek için, biraz ilgili olmak ve parçaları birleştirmek yeterlidir.
şimdi aşağıda size çeşitli bilgi parçaları vereceğim, kafanızda bir takım şeylerin oturabilmesi için;
1)çağan ırmak - çemberimde gül oya - babam ve oğlum. ortak tema: 80 ihtilali.
2)avşar film - çemberimde gül oya - ıhlmaurlar altında. iki yapımda da oyuncu kadrosunda sağ sol davası yüzünden eskiden mahkemelik olan oyuncular mevcut. ve ıhlamurlar altında dizisi kurtarılmış bölge sayılan gazi mahallesi nde geçiyor.
3)zincir bozan filmi. o dönemi anlatıyor.
4)eve dönüş filmi. o dönemi anlatıyor. - mehmet ali alabora'nın da siyasi görüşü aşikardır.
5)yılmaz erdoğan. siyasi görüşü aşikardır. vizontele Tuuba özellikle o dönemi sorgular ve sağ sol davası yüzünden yargılanan tarık akan da rol almıştır.
bir de sağ sol davasına pek değinmeyen ama kürtlerin özgürlüğüne ve kürtçeye övgü yağdıran filmler vardır. eşkiya filmi ve gönül yarası filmi.
