samsun da çiftlik caddesi üzerinde 3 tane şubesi bulunan dönerci, dürümcü ya da kebapçı. * dürümün içindeki sos harikadır. zaten orayı da farklı kılan o sosdur. soslu çift lavaş ayran ikilisi bütün öğrencilerin değişilmezidir.
Burdan geçerken seni ararım nedense
Durur gözlerim o beyaz evin bahçesinde
Hergün yüzünde aynı hüzünle gizlensen de
Mutsuzluğun beni çağırıyor gel diye
Dursam yanında tanımazsın ki görünce
Nerden bilirsin sevdiğimi gönüllerce
Oysa yakından sana dokunsam ben kendimce
Bir de konuşabilsem neler söylerdim dinle
Acı var gözyaşında topla ver bana
Bir de gülen gözlerle bak dünyaya
Unutman için zaman katsam sana
Ölümsüz yaşam varsa bulsam sana
En güzel yıllarımı saklasam en sona
samsun'un en meşhur dönercisi.iki tanedirler hatta, biri daha lüks olmakla birlikte çatal kaşık sesleriyle çıldırma ihtimalini göz önünde bulundurmak lazımdır buraya giderken.dürümlerinin tadına doyum olmaz, döneri, sosları güzeldir.dürümün yanına beyaz acı biber turşusu isteyebilirsiniz, şirkettendir.
Gözlerimin önünde hep aynı beyaz ev.
Her dağ yamacına kurduğum,
Beliren her su kenarında,
Pembe damlı, yeşil pancurlu, balkonlu,
Balkonuna tırmanan sarmaşık.
Gece, pencerelerinden sızacak ışık,
Kışın tütecek bacası.
Kapıyı ittiğinde çalacak bir çıngırak.
-Duyuyorum o sesi şimdiden, berrak-
Geçecegim yol, çıkacağım üç basamak,
Ellerinden sıyırıp atacağım eldiven,
Her halin, gülüşün, kokun, bütün ruhunla sen!
Ah, bütün bir ömür bırakmayacağım el,
Okşayacağım saç, dinleyeceğim ses,
Bakmakla doymayacağım yüz...
Açık pancurlardan o gün dolacak gündüz,
O günkü hava,
Bir kapıyı açman, dolaşman sofada.
Şaşıracağım: Böyle gezinen kim?
-Evim! Evim!.. Ellerimle asacağım
Camlarına perdelerini.
Yatak odasında düsüneceğiz bir an
iki kişilik karyolanın yerini...
Yatak odamız, yemek odaşi, kiler
Raflarında ellerinle yapılmış reçeller.
Karşı karşıya oturacağımız sofra,
Sürahide ışıldayan su,
Yazın, rüzgâra koyacağımız testi;
Senin yatacağın öğle uykusu...
Sararacak bir yandan çardaktaki üzümler,
Kâh esecek rüzgâr, kâh dinleyeceğiz yağmuru,
Kâh karlarla bembeyaz kesilecek çimenler.
Hep geçireceğiz içimizden:
Hayat beraber, ölüm beraber...
Şu göklerin altında,
Olacağız o kadar bahtiyar
Ki çıkıp mezarlarından annemiz, babamız da,
Beyaz evimize yerleşecekler,
Uzun kış geceleri onlar da aramızda
Göz göze bakışacak, mangalı exsecekler...
