ben bunlara tam olarak 2006-04-04 tarihinde kıl olmuşum ki ilk o zaman yazmışım. şimdi bugün facebook fotoğrafından metal konseri esnasında oluşan ter kokusu tüten bir arkadaşımı görünce hatırladım buraya da yazayım dedim.
nerden cezadan çıktı bilemiyorum ama şile mi diyorlar çadır bezi mi diyorlar işte ondan olma pantolonların, özellikle askeri kamuflaj deseni ve yandan cep barındıran modelinin çok moda olduğu zamanlar... takriben çamaşır suyu ile desen katılan kot modasından birkaç sene evvel sanıyorum. sepultura fırtınalar estiriyor, bir yandan da florida deathi olsun göteborg müziği olsun piyasalar brutal vokale doyuyordu. şimdinin korncusu limp bizkitçisi gibi sağ sol sepulturacı idi. işin içine asi söylemler de eklenince çantaya şekilli fontta metallica yazan, rozet iliştiren gençliğimiz, yıldıza susayan müzik coğrafyasına güneş gibi doğan gruplara sonsuz itaat etmeyi şiar edinmişti.
yalnız bu müzik ilginç bir şekilde farklı türleri de bir araya getirmişti:
ayılar ve insanlar.
insanlar bir şekilde sepultura ve türevlerindeki protest yanı, isyanı ve müziği idrak ediyor, takdir ediyordu; müzik yelpazelerine bir grup daha ekliyorlardı kısaca. ayılar ise ayı metal formasyonun vücut bulduğu materyalist, imaj delisi rocker zırvalarına devam ediyorlardı. işte halka açık sepultura çalabilen rock barlarda iki tür zaman zaman karşılaştı. bir tür diğer türü ürküttü tiksindirdi. beyaz atlet giyen sepultura fanları, boyun kaslarındaki kayma gerilmesini kritik değerlere çıkarıyor yandan cepli pantolonları, hava gitarları ile ortamı yıkıyor, her taze afetin aklını alıyordu. özellikle o beyaz atlet tam bir hardcore seks objesi idi. öyleydi emindiler... öyle olmalıydı yani. ya da onlar öyle sandılar. o terli beyaz atlet, sallanan pis saçlar dünyanın aklını alır, onları en kral sepulturacı yapar sandılar.
hala da sananı vardır yahu. öyledir eminim. öyle olmalı yani.
