büyükşehirlerde yaşayan insanların sürekli şikayetçi oldukları durumdur. lakin şehirlerin bu hale gelmesinin müsebbibi çarpık kenteleşme kadar, bireysel çarpıklıklarımızdır. yeşil alanları talan eden mahallali idarelere gerek kalmadan bireysel olarak yeşil alan gözetmeksizin tüm çarpıklıklarımızı inşa etmişizdir, yaşamın can damarlarına. ve bununla yetinmeyip tüm çarpıklıklarımızı mal etmişiz siyasi otoriteye.
bugün çocuklarımız toprağı saksıda tanıyorsa ilk önce biz sorumluyuzdur bundan..
aslında sorun çok büyüktür. ilk bakışta eksik şehircilik gibi görünse de. sorun toplumsal bir yapıdadır.
her ne kadar belediyeler yanlış kararlar alsalar da evlerimizin ya da sokağa bakış açımızın çarpıklığı ortadadır.
dilim varmıyor ama adeta içimizin çirkinlği yaptığımız kente vurmaktadır.
binalar birbirine yapışık ve arada kalmış her boş arsaya dahi ev yapmak gerçekten kendi ruhumuzu katletmekten geçer.
oysaki evler büyük olmayabilir. ancak her evin önünde bahçesi ve geniş kaldırımı ardından geniş bir yol ve aynı şekilde karşı tarafta da geniş kaldırım ve bahçe yer aldığında. çirkin bir apartman dairesi bile güzel görünür.
ama neden öyle yapalım ki boşuna bir blok yer kaplamanın anlamı yok. biz bir blok daha yapalım daha fazla kazanalım. onu da burada yaşayacak olanlar düsünsün.
genelleme yapmak istemem ancak, gecekondu mahallelerine baktıgım zaman şaşırıyorum gerçekten de. her evin önünde arabası var, ancak duvarlarına bir kireç bile atmamışlar.
araban var, ancak 10 tane vida al da çatıyı vidala....ama ne gerek var, taşı koyar geçerim sonra da yaşadığım yerin çirkinlğinin suçunu. paraya atarım....
