hayal meyal hatırlarım o günleri. her gün için ayrı bi menü oluşturmuştu zeki öğretmenimiz. (bkz: yiyen var, yiyemeyen var)
ikinci ders sonunda yerdik biz hep. sınıfın o kızarmış yağ kokusu, çocukluğun vermiş olduğu o heyecan içinde kaybolup giderdi.
