komik sahneler vardı elbet ama bu filmin kötü, sıkıcı olduğu gerçeğini değiştirmez, diceğim şuki verdiğim paraya acıdığım, hayal kırıklığına uğradığım bir film.
ahh ata ahh.
Ata Demirer bizi eyvah eyvaha o kadar çok alıştırdı ki bu filmi önyargı ile izlemek zorunda kaldık.
önyargı ile izledik ve haliyle yorumlardan da anlaşılacağı üzere genelde iyi değil fikirleri ortaya atılmış. evet bana da sorarsanız eyvah eyvaha oranla iyi değil. ortalamanın altında fakat ata demirerin karakter analizleri ve role bürünme kimliği filmi ipten almış. film çok çabuk yazılmış ve çekilmiş. filmden bu anlaşılıyor. olay geçişleri çabuk ve havada kalıyor. müzikleri ortalamanın çok altında. rap sever biri olarak killa hakanın parçası tam anlamıya rezalet. filmin bana göre en kötüsü de bu zaten. filmde sıradışı espri anlayışı maalesef yok. yaratıcı espri hiç yok belki de. film boyunca güldüğümüz sahneler Atanın ani çıkışları ve tabiki çorum almancası ile konuştuğu anlar. filmde kullanılan mekanlar çok güzel, özellikle de antalyadaki çekimler olağanüstü. filmde argo yok denecek kadar az. o yüzden bütün aile haftasonu sinemada güzel bir şekilde izlenebilir ve keyifli dakikalar yaşamanızı sağlar ama illa ki izleyin diyemeyeceğim maalesef. çünkü eyvah eyvaha ayıp etmiş olurum. bu saatten sonra ben olsam eyvah eyvaha devam filmi çekerim. o rol ile bütünleşti çünkü.
kalıpların dışına çıkmak farklı bir şey üretmek her zaman iyidir ama ata alıştırdığı düzende gitmeli. filmi izleyin ama olağanüstü espriler, müzikler ve sağlam bir hikaye beklemeyin. çoğu sahnede tebessüm ediyorsunuz. bu da yeterli bence. neticede emek verilmiş.
yaşasın türk sineması.
ana avrattan başka gülecek konusu olan insanların beğenmediği güzel bir filmdi. ilk başta ya sanki olmamış mı diye şüpheye düşüyor insan ama özellikle ikinci yarıda güldük hatta bazı yerlerde kahkaha attık. hatta duygusal annem aile bağlarından mütevellit sonunda bir kaç damla yaş bile döktü.
böyle filmleri beğenmemek ne insanı kültürlü kılar nede beğenmek küçültür. size birşeyler hissettiren her film başarılıdır. hele de benim gibi 12 yıl sonra ilk defa dayısının sesini telefonda duyan biri için çok başarılıydı.
--spoiler--
+ben iyi beslenmediğimi düşünüyom!
-günde beş öğün kebab yedirdik sana burda be!
+e hep protein, vitamin yok kalsiyum yok, ölü et.
-bende dirisi var o etinde şimdi töbe töbe...
önyargılı olmamak lazım, önce herkes gidip sinemada izlemeli sonra eleştirmeli. önyargılı olmamak için izlemekle zaten belli bir izleyici sayısına ulaşınca kimse sallamaz yorumu falan o işin ayrı kısmı. izlemeden eleştirmek istiyorum, sıkıcıya benziyor.
sıkılmadan izledim. komedinin yanı sıra birtakım insancıl değerlerde işlenip mesajlar verilmiş. insan bir rolün hakkını
bu kadar güzel verebilir almancı aksanı ve ruhunu bu kadar güzel işleyen ata demireli ayakda alkışlıyorum.
uzun bir dizi yada televizyon skeçi formatında olan bir soygun filmi daha...
türk filmlerinin yüzde 90'ını soygun filmi olarak görüyorum ve asla para verip de bilet almam..(( cem yılmaz filmleri hariç..))
çünkü birkaç kamera ile hiçbir masrafa ve uğraşa girmeden ''bir dizi yada tv skeçi'' formatında çekiliyor tüm filmler..içlerinde ''basit bir el kamerası ile çekilebilecek basitlikte'' olanlar var..
ondan sonra da sinemada voleyi vuruyorlar..hiçbir masrafa ve gayrete girmeden..
hiç kendilerini geliştirme gereği duymuyorlar..
medyada popüler oluyorlar bir şekilde ve ondan sonra şak diye bir sinema filmi ile kısa yoldan zengin oluyorlar..
yönetmenler de ''voleyi vurma taktiğini'' iyi bulmuş..
cem yılmaz filmleri hariç ama..cem yılmaz, tüm o şöhretine ve komikliğine rağmen ''izleyicinin ödediği bilet parasının hakkını vermek isteyen'' bir dürüst bir adam..gora,yahşi batı vb gibi filmler,gerçekten şartlar zorlanarak,ciddi emek ve para harcanarak çekilmiş filmler..yoksa cem yılmaz çıkıp stand up bile yapsa sinema salonları full çeker..ama adam bunu yapmıyor..işin kolayına kaçmıyor..o yüzden cem yılmaz filmleri,bu değerlendirmenin dışındadır..
ata demirel'den ne beklediğinize bağlı bir film. eyvah eyvah beklentisiyle daha salona girmeden gülmeye başlayarak filme giderseniz yazık olur ata ile kurduğunuz hayallere.
onun dışında film konu ve karakterler itibarıyla standart bir film.
film genel anlamda öyle gözden yaşlar getirecek kadar güldürmüyor, tebessüm ettiriyor sadece.
ama şöyle bir şey var ki, ata demirer almancı ağzını çok iyi yapmış, konuşma aralarında sıkıştırılmış aber,verstehst du,"o benim hoşuma gelmedi" falan. şiveyi de güzel yapmış, kullandığı kelimeleri de güzel gözlemlemiş. nedense tipine de uymuş hatta almancı tarzı.
ama dediğim gibi filmde başka ilgi çeken hiç bir şey yok. sadece ata demirerin almancı tiplemesi başarılı o kadar.
--spoiler--
asansör sahnesinde gözden kaçmış ayrıntı. hali hazırda 14. katta duran asansör birden bire nasıl tekrar sarsılarak durdu anlayan beri gelsin. kadraja sokmasalarmış keşke asansörün gösterge panelini. haricinde eğlendim filmi izlerken. yalnız en başta belirttiğim gibi tek sefer izlenilecek bir film. yalnız ata demirer yarattığı ayhan kaplan karakterini gayet iyi aktarmış izleyenlere. nihal yalçın'ın canlandırdığı elvan karakteri de bir o kadar yavan kalmış. nasıl desem nihal yalçın'ın kötü oyunculuğu değil de hani rol karaktere oturmamış bir türlü. belki de bu yüzden tekrar izlenmez bu film benim kriterlerime göre.
gerçekten çok güldürdüğü sahneler olmasına rağmen genel itibariyle sıkıcı film. canınız sıkılıyorsa, vakit geçirecek birşey arıyorsanız gidin, ama gerçekten iki saat boyunca kahkahaya doymak istiyorsanız pekte doğru bir seçim olacağı söylenemez.
'ata demirer var ise çok güleriz' düşüncesiyle gidenlerin pek memnun kalmayackaları film. film, komediden ziyade aile ilişkilerini yansıtıyor. bazı yerlerde gerçekten gülüyorsunuz, genel baktığımızda komik değil.
