Bir bu birde böyle tam ensenize odaklanmışken hafif bir geğirti yaparlar ve Allah çok şükür derler ya. O anı bilenler bilir. Helal be dayı derim o ara.
En kral tespit olup, güldürmüştür.
Hatta hem güldürmüş hem de afallamaya sebep olacak nitelikte hededir.
Dayım bayan kuaförü. Adam müşteriyle ilgilenirken zınk diye kafasını çevirip, dikkatle birkaç saniye dışarı baktıktan sonra gene işe koyulur, hiçbir şey olmamış gibi.
Ayol ne demek bir şey yok, cem-i cümleyi yerinden zıplattın, bütün salon kafayı çevirip baktığın yöne odaklanıyor, ne oldu acep diye bir merak, bir telaş, bir kaygı. Hani bi tık ötesi infial nerdeyse!
Sokakta biri mi ezildi, kaza mı oldu, uzaylı mı gördü nedir yani, bi merak bi merak!
Yok anacım yol bomboş, ne gelen var ne giden, ayol kedi bile yok o derece!
Eee dayı, noldu alla'sen, iyi saatte olsunlar mı geldi, tikli misin, yokladılar mı?
Velhasıl, tüm aile, dayımın hafiften sıyırdığı kanısına vardık, hatta yeni yetme kuzenler, yeğenler filan dayı kişisini taklit edip yerlere yatıyorlar.
Tamam edepsizlik ediyorlar kabul ama vallahi bütün aile gülüyor ne yalan söyliiim?!
Yihuuuu, dayım normalmiş, sorun yokmuş demek.
Meslek hastalığıymış demek vallaaa ben şok!
Dur dur aile grubuna yazayım da, anneannem filan sevinsin, kıyamam.
Defalarca denk geldiğim ve doğruluğunu bizzat deneyimlediğim tespittir. Muhtemelen gün boyu yağlı, bitli kafalarla uğraşmaktan sıkılan berberlerin doğal seleksiyonla edindiği edinimdir. Çokda şey etmemek lazım.
Dışarıda potansiyel müşteri olabilecek, traş olabilitesi olan bir kabasakal yada at kuyruklu hanzo görmüştür. Avını kesen aslan misali ani bakışlarla inceler.
