kendini kötüden de beter bir halde hissetmene neden olan garip bir hal. bazen belirli bir nedeni vardır bu hale düşmenin, bazen de sadece öyle hissedersin nedensiz. en yakınların neyin var diye sorduğunda iki kelimeyi bir araya getirip cevap verecek takatin yoktur. bir kuytu olsa ya da bir deniz kenarı kapansam içime ne kadar üzülüceksem üzülsem ve bitse dersin, çünkü o ışıksız kapıdan gidiğinde daha da dibe çekildiğini hissedersin. bu hale girmek aslında zordur da, üst üste gelmeli can sıkıcı olaylar ya da insanlar.
alerjik rinit sayesinde son birkaç gündür yaşadığım tecrübe. gece geniz akıntısı ve öksürük yüzünden uyuyamıyorum. sağolsun ayaktayken de başladı. tatil planı yapmıştım güme gidecek gibi görünüyor. üstelik yolumu kaybettiğimi hissediyorum. sabah ölecekmiş gibi hissettim ama şükür hala hayattayım. kendime ve başkalarıyla savaş verip yoruluyorum. iyi sayılmam.
Ah ah ne günler geçirdim berbat hafif kalır lakin konumuz berbat ise berbat hayal kırıklığı ise hayal kırıklığı yaşadığım o an bir ömür aklımdan gitmeyecek. Zor zamanlar yaşadım berbat günler aylar geçirdim. O berbatlık bünyemden bir türlü yok olmuyor. Berbat hissetmemek icin bu hayatta yapılabilecek şeylerden birisi etrafı umursamadan kendinizi bir şekilde sevmek. Çünkü kendinizden çok birisini severseniz gün gelir berbat hissettirir sizi.
Berbat hissetme durumu kendi kendine aşılacak bir durum değildir. "Kendinizi sevin" nasıl? Sabah aynanın karşısına geçip "ay ne tatlı şeysin sen öyle? Kim üzmüş seni bakayım? Tüü allah belasını versin" mi diyeceğiz?