"ben aslında yokum" üzerine her ne kadar alay edilse de aslında boşuna söylenmedi. Ben, deneyimlerimi ve bilgi birikimimi algılayıp yorumlayabildiğim için benim. Peki ben neden ahmet değil mehmet'im? Bu soru aslında işi yokuşa sürmek olacak çünkü mehmet olunsa neden Ömer değilim denebilir. O yüzden neden başkası değilim sorusu yerine ben neden benim sorusu daha makul düşer. "Deneyimlerin" ve "bilgi birikimlerin" ürünüyüz dedik. Iyi de bu iki kavram "bizden" önce de vardı. Yani durduk yere neden bizden önce de var olan deneyim ve bilgi birikim var etti bizi? Ne oldu da bunların etkisiyle benliğimiz şekillenmeye başladı ve biz olduk? Sebep aslında sadece insan olarak doğmuş olmak gibi duruyor. insan olarak doğmuş olmak mecburen ve bir zorunluluk hali olarak aklı ve zekayı beraberinde getiriyor. insan olmanın beraberinde gelen akıl ve zeka deneyim ve bilgi birikimlerle (bunlar da mecburi) yoğrulunca benliğimiz oluşuyor. Ben aslında yokum ifadesine gelirsek teknik olarak doğru. siz bir insana bakıyorsunuz, bana değil. Ben beni ben yapan deneyimleri ve bilgi birikimini insan olmanın getirisi olarak zorunlu şekilde algılayıp yorumlayabildiğim için benim. Oysa böyle bir iddiam yok; Ben "bu" olacağım veya benliğim şudur şeklinde. Kimsenin yok. Kimse olmak istediği kişi olduğunu ve bu anı beklediğini iddia edemez.
