bir yazarın sözlükteki aynı şizofrenden muzdarip kardeşlerine seslenişidir. benim şizofren sözlük yazarı kardeşlerim, bu gece sizlere bizi bu hale getirenlerin ruh sağlımızla nasıl oynadığını anlatacağım....!
kardeşlerim...!
bizimle ilgili kararları kendimiz almadık, alamadık. kimselerede bu kararları sunmadık zaten. o hayalleri, olması gerkenle olmaması icab eden mevzuları hayat terazisine koyup olmasını diledik. kardeşlerim sizler sevmeden, sevilmeden, özlemeden hiç bir hissiyatı tadamayacak kadar körleştiniz. istediğimiz hayatları yaşayamamak, istediğimiz sevdanın kalbimizin iktidarında başa geçememesi gibi bir ön yargıda bulunun, çabalayın, mutlu değilseniz mutluymuş gibi davranın. unutmayın kardeşlerim o engel olmaya çalıştığın engeller sizlerin ayağında birer pranga.
kurtulun onlardan, omuzlarınızda bin cefa, kafalarınızdaki bir derdi bile yenemiyor. unuttunuz ama geçmiyor kardeşlerim, geçmiyor. biraz daha uzun olsaydı gece ve az daha dönseydi dünya tüm hayallerin ortasında bırakılmasaydık. tıpkı ölmeyi isteyip yaşamak gibi.
bu ''gibi'' onların gidişlerinle, bizlerin bitişlerinin ortak karışımıdır kardeşlerim. anlamak istesekte anlamış gibi, unutamadım değil, istiyorum gibi, ben, sen, siz, onlar gibi kardeşlerim, saygılarımla.
