ne kadar bezenseniz çamlarla, çiçeklerle
siz benim bahçelerim, bağlarım değilsiniz;
ne kadar yücelseniz, göklere değseniz de,
siz benim yaylalarım, dağlarım değilsiniz!
benim boz yaylalarım kekik-kekik kokardı,
suları iğde, kavak gölgesinde akardı.
günle dolan mehtabı, yakan güneşi vardı,
siz benim ormanlarım, çamlarım değilsiniz!
gurbet-gurbet bağrıma çöker bulutlarınız.
artırır özlemimi yağmurunuz, karınız;
ne yazınız yaz gibi, ne bahar baharınız,
siz benim köyüm, kentim, vatanım değilsiniz!
o dağlar tarihimin şeref sıradağları,
o toprak anam gibi, bayrağım gibi eşsiz;
o dağların dağ-dağdır gönlümde sevdaları
siz benim yaylalarım, dağlarım değilsiniz!
