son zamanlarda sık sık "hayat ne tuhaf" diyorum. sanırım benim mottom bu olacak.
şimdi efenim, geçenlerde bir mesaj aldım, abuk sabuk, okunmaya bile değmez. aynen böyle olduğunu belirttiğimde de, öncekinden daha beter, daha okunamaz ve daha da uzun bir başkasını aldım.
"benim yanımda hiç değerin yok, sen kimsin ki" tadanslı.
tamam. değersizim ben. kimse değilim. beni biri olarak görmeyin zaten, kabul. ancak arkadaşım, bu kadar değersiz olduğunu "iddia" ettiğin bir insana, hayvan gibi methiye düzersen, kendinle çelişirsin.
"önemsemiyorum" ayağına yatarak, her yazdığı ya da söylediği gönderme olan, hırsından kudurmuş, ne dediği de pek anlaşılmayan zavallılar benim en çok eğlendiğim kişilerdir. bana böyle olması öğretildi. ben de böyle yapıyorum.
yav he he... önemsemiyorsunuz, söylediklerimin hiç değeri yok ve ben gerçekten hiç kimseyim. ok.
