evet. benim namlumda kurşunlar ters dönmüş. vuramıyorum kimseyi. ateşlediğim an, kendimi vuruyorum. kendimi paralıyorum. kan içerisinde kalıyor her şey. ellerim, yüzüm, gözlerim... doya doya içiyorum kan çanaklarından. namlumda ters dönmüş kurşunlar, attığımı 12'den vuruyorum vurmasına da, vurduğum hep kendim oluyorum.
bir yol hayal ediyorum çoğu kez. sonunda annem olan. sonu, beni anneme götüren bir yol. toprak bir yol. koşuyorum, o yolda. nefesim kesilene kadar. arada bir soluklanıp da ellerimi dizlerime koyup, eğilerek öksürüyorum. kan geliyor ağzımdan. birlerinin imrendiği o muhteşem hayatı, ben kanla beraber kusuyorum.
sonra, tekrar koşuyorum. kaybettiğim her şeyi yakalamak adına. küçükken kurduğum hayallerim, önümde dört nala koşarken ben onları yakalamak adına koşuyorum. bir parmak kadar uzakken her şey, elimi attığım an boşluğu yakalıyorum. boğazım kuruduğunda kafamı gökyüzüne dikip, tahtında oturana bağırıyorum:
tekrar koşuyorum. kollarımı büyük büyük açarak. ayakkabılarım ayaklarımdan fırlıyor. babamı görüyorum yolun sonunda. bacaklarını kırmış, kollarını iki yana açmış, o'na sarılmamı bekliyor. babamın sol tarafında annem, annemin yanında da sağ bacağına yapışmış küçük kız kardeşim. koşuyorum. mutlu aile tablosuna eklemek için kendimi. koşuyorum.
ressam olmamadım ben. güzel şeyler çizerdim oysa. bileklerimdedir hala, beni terkeden ilk aşık olduğum kızın isminin baş harfi. jiletlerle çizdim bedenimi. pablo picasso'nun yüzlerine benzer yüzler. kimse anlamadı ama.
sanatsal ruhum, mutlu bir tablonun içine girememekle can verdi. bu kez, o mutlu tabloyu kaçırmamak için koşuyorum. aramızda 1 metreden az bir mesafe var. bir dokunuş kadar uzakta, annem, babam ve küçük kız kardeşim.
elimi uzattığım an, büyük bir yük kamyonu paramparça ediyor, içine girmeye çalıştığım o mutlu aile tablosunu. vazgeçiyorum her şeyden. tekrar kafamı gökyüzüne dikiyorum. bencil olan yaratıcıya bakıyorum. neden böyle yaptığının farkındayım. kendisini daha çok sevmem için verdiği bu mücadele. bilmiyor ama. o, sevdiğim herkesi benden aldıkça, ben o'ndan nefret ediyorum!
teknik olarak bir namluda ters dönmüş kurşun ateş almaz. bir kişinin bu betimlemede anlatılmak istediği gibi kendine zarar etmesi için namlu tertibatının ters olması gerekir. teşbihte hata olmaz dense de bu dolaylı anlatım olduğu gibi yalandır.
