mevcut yerel ve uluslararası mevzuata göre hukuki ve bin küsur yıldan gelen manevi kaynaklardan destek alan alevi yurttaşın, inancını sorgulayan dinci faşizme karşı haklı tepkisidir.
sadece alevilerin değil, ülkemizde bulunan diğer insanlarında inançlarını sorgulayamayız. insan ateist olabilir, budist, olabilir vs vs vs. ancak bu insanlar da %95'indan fazlası müslüman olan bir ülkede. davranışlarına dikkat etmeliler ve saygı göstermelilerdir. her fırsatta bizi eziyolarlar, biz hak istiyoruz gibi saçma sapan şeylerle insanların karşına çıkmamaları lazım.
%100 doğru söyleyen insandır. bu herkes için geçerlidir, hangi dine mensup olursa olsun.
inanır, inanmaz, namaz kılar, kılmaz, oruç tutar, tutmaz. kimseyi bağlamamalıdır.
bu söylemler her zaman tehlikeli sulara gidiştir.
insan gibi saygı ile yaşamak var iken niye her haltı sorgular olduk biz, harbiden merak eder dururum! niye ayrıştırılıyoruz bir sorun kendinize bakalım?
yine geçenlerde tam pala ile ağzını kıracaktım bunun, zihnim açıldı bir anda. durdum, beynime belki de ilk defa kan gitti ve hareketimi sorguladım.
adam haklı amk dedim. bana ne inancından. ben istediğime inanırım, o istediğine inanır. ahiret günü geldiğinde her koyun kendi bacağından asılmayacak mı? allah herkese son ana kadar tövbe etme imkanı verdiyse benim ne haddime insanları, inançlarını sorgulamak. ben kimim ki? kendimden mükellefim ve dinime, allahıma layık olmaya çalışmaktan başka işim yok dedim. inanma, inanmama özgürlüğünün olmadığı yerde seçimlerimin, inancımın ne önemi var dedim. dememle elimdeki pala yok oldu, kitap oldu, defter oldu, kalem oldu, çiçek oldu, barış oldu, sevgi oldu.
