benim hüzünlü metresim

entry1 galeri0
    1.
  1. gecenlerde okudugum bir adet mert durmazer siiri. sairin ismini ilk defa duyuyorum acik konusmak gerekirse ve hayir ben degilim, reklam yapmiyorum. guzel siirmis, ask dolu biraz, biraz da ofke, biraz da huzun. her siir gibi kisacasi, her iyi siir gibi daha dogrusu.

    biraz ah muhsin unlu ve sezai karakoc kokusu aldim okurken.

    Yaşadığım güne öfkeli oluşumun sebebi
    Geçmişime hiç benzememesi ve
    Geleceğimin beni korkutması da bu yüzden
    Çünkü biliyorum bugün kötüyse,
    Yarın şimdikinden daha iyi olmayacak.
    Ve sen bu gelişine lafları iyi karşılamalısın
    Çünkü bir kadeh Dimitrokopulo ile Glen Hansard’ın
    Nelere sebep olabileceğini unutmuş olamazsın;
    Hele ki ben seni düşlerken, böylesine,
    Olmaz.

    Az önce yanımdan kalkan adam dedi ki
    Hayatın bir matematiği var, öğrenmeli,
    Nasıl, ya senin, senin var mı, anlatsana.
    Örneğin sana ölmektense seni yaşamayı dilememin
    Gerçekten adamakıllı bir açıklaması var mı?

    Bak beni sakın yanlış anlama
    Ya da anla ama bil ki sana gel demiyorum
    Artık hiç var olmamış bir dünyanın
    Hiç gelmeyecek bir gününde mümkün bu, biliyorum.
    Oysa hatırlasana, çok kere sözünü etmiştim
    Senin imkânsızlığına duyduğum tutkudan.
    Bana aydınlık getirmeyeceğini ilk görüşte fark etmiş
    Ve senin karanlığınla avunmayı seçmiştim.
    Oysa acıyor bir yanım,
    Bir yanım acıyor çünkü seçimleriyle kaybeden insanlar,
    Sebepleriyle aşağılanmazlar.
    Oysa sen benim katilim oluyorsun,
    Öyle bir cinayet ki bu, ölene dek işkence ediyorsun
    Öyle bir cinayet ki bu, hiçbir şey yapmıyorsun.

    Oysa sen, adımlarının gittiği yeri ülkem yapan kadın,
    Kadınım, seni ne zaman görsem bir Nisan gecesi belirirdi
    Ve bulurduk her zaman bir yolunu, bulmuştuk
    Dört duvar arasında kalmışken orada martıların uçuşması
    Ancak seninle mümkündü ya da bir çocuğa
    Dünyadan ve bir şeylerden ısrarla korkan bir çocuğa
    Sevmenin kırmızı bir uçan balonla başlayabileceğini
    Bana sen öğretmiştin ve gülüyorum bu da bir şey mi?
    insanlığa ve yaşama bu denli nefretle bakan birine
    insanları ve yaşamayı bu denli güzel gösterebilmiştin.
    Anla, anla çünkü sana içiyor ve seni yazıyorsam,
    Başka bir yolu yok sonunda seni gördüğüm bu çıkmaz sokağın
    Malena, benim hüzünlü metresim.
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük