söyleyesi olup da söylemeyenin söylediği sözdür, der tanımı patlatırım.
aslında şöyledir durum:
olur olmadık yerde yapılan şakalara, göz göre göre yalan söyleyenlere, yapılan haksızlığa, görünürdeki adaletsizliğe sizin de söyleyesiniz vardır ama söylemezsiniz. çünkü pasifleşmişsinizdir. yasalar, kurallar, korkular, cezalar, marşlar, baskılar, askılar, "aman ne derler?", "ayıp mı olur acaba?" türü sorular... hepsi sizin konuşmanıza engel olmuştur ya da siz kendiliğinizden bir otokontrol mekanizması geliştirmişsinizdir.
korkuyorsunuzdur kısaca, dilediğinizce davranmaktan ve özgürce yaşamaktan.
not: yazının hiç buralara geleceğini tahmin etmemiştim.
