merhaba gibi güzel bir açılış şarkısıyla -insanı heyecanlandırmaya- başlayan, sonrasında o heyecanın yerini beklemeye bıraktığı*şebnem ferah albümü. belki zamanla aşık olunur, sevilir. bir de o kapak fotoğrafındaki haliyle sin city karakterlerinden biri gibi olmuş sanki.
belki yeni çıktığı için ve kulak aşinalığı olmadığı için ilk etapta beğenmedim. önceki albümlerini örnek alırsak, sil baştan ilk çıktığı zaman resmen olay yaratmıştı. ona keza perdeler. ama ne biliyim bu albümde beni dinlemek için teşvik eden farklı bir müzik yok. halâ da metin türkcan ile neden çalıştığına anlam verebilmiş değilim şebo' nun. insan 4 buçuk yıl aradan sonra inanılmaz bir şey bekliyor fakat sonuç bu olunca üzülmemek elde değil.
işini adam akıllı yapan bir şebnem ferah vardı. sanki o da yavaş yavaş boşlamış gibi. herşeye rağmen yaptığı işe kariyerine ve emeklerine saygı sonsuz. umarım tahminimden daha iyi bir satış başarısı yakalar bu albümü.
bugun mephistodan 13,90'a kredi kartiyla taksitli olarak satin aldim. ve kasanin arkasind bu albumden yiginla durdugunu ve kasiyerlerin ordan alip direk paket yaparak bana vermeleri, album satislarinin oldukca iyi basladigini gosteriyor.
eve gelene kadar merak ettim ne cikacak diye, daha once bu sarkilari hic dinlememistim. ve eve geldim, bilgisayarimin kopyalamasini beklerken dayanamadim ilk bikac sarkiyi dinledim bile.
sebnem ferahin butun albumlerini dinlemis ve bircogunu satin almis biri olarak soyleyebilirim ki, bu tam anlamiyla bir rock albumu degil sanki. daha sofistike, daha serin, ne biliyim daha icine kapanik bir album. ozellikle can kiriklari albumunden sonra bu bizi tatmin etmeyecek sanki. o kadar yil bekledik ve aldigimiz album tamamen sozler uzerine kurulu sarkilardan olusan bir album.
sarkilar neredeyse tamamen soz uzerine kurulu. yani soz olmasa dinlenecek turden degil gibi. perdeler albumunu hatirlatti slow dedigimiz turden parcalarin agirlikta olmasi. ama yine cok guzel bir ses ve yorum bizi bekliyor.
sarkilar konusuna gelecek olursak, favorum yalniz isimli parca. gercekten guzel olmus.
ama album genel olarak oldukca yavas bir album. uzun yolda falan takacaksin cd yi, dinleye dinleye gunesin batisini izlerken kaza yapacaksin. bu turden bir album iste.
ama yine de bu ilk izlenimlerin zamanla gececegini dusunuyorum. yeni oldugu icin yadirgiyoruz sanki biraz.
bugün ilk defa dinledim mp3 çalarımda iyi mi kötü mü daha tam karar veremedim.şarkı sözleri güzel ve anlamlı.
''yeşildin alabildiğince yaşlandın maviye değince''
''cümleler kaçtı dağıldı dört bir yana sadece noktayım''
- benim adım orman
- evet senin adın orman
- evet benim adım orman
- evet işte senin adın orman diyorum
- orman lan benim adım, benim adım orman
- hüsnüüü! gel al şu deliyi başımdan kırıcam kemiciklerini şimdi
- benim adım orman, benim adım orman, benim adım orman........
- hay ben senin!
Soft bişeyler çıkmış ortaya. ilk dinlediğimde her ne kadar beni de tatmin etmemiş olsa bile, tekrar dinledikçe hoşuma gitmeye başlayan albüm.(6. veya 7. kez dinliyorum sanırım.) bence Şebnem Ferah normal sanatçıların yanında biraz daha alkollü kalır, demem o ki dinledikçe daha çok hoşunuza gidicek ben buna inanıyorum daha çok etkisi altına alır en sonda bağımlısı yapar adamı. "uçurtma" çok hoş olmuş. yalnız eski albümlerdeki kadar sözlerde derin anlamlar ve yoğunluk yok gibi geldi. Sonuç olarak Ellerine emeğine sağlık kocaman kocaman öpesim var kendisini seviyoruz efendim.*vede*
4.5 yıldır beklediğimize değdi mi hala kestiremediğim bir albüm olmuş... istiklal caddesi kadar'ı sevdim (bkz: düşünüyorum ne kadar sevmiş olabilirim) lakin diğerlerinden pek hoşlanmadım. umarım herkes gün geçtikçe sindirebilir albümü. kulağımın alışmasını beklemekteyim.
onuncu parçaya kadar beni zerre derecede etkileyememiş sıradan bir şebnem ferah albumü...gittikçe bozuyor kendini...hep demişimdir yıllardır...şebo nun acilen iskandinavya ya yerleşmesi ve sağlam bir gothic metal grubunda acilen vokal yapması lazım gerekmektedir...bak bir yıl sonra dünya turnesine çıkıyo mu çıkmıyo mu?
şimdilik istiklal caddesi kadar, eski ve mahalle şarkılarını sevdiğim yeni şebnem ferah albümü. ancak dinledikçe her şarkısı daha güzel gelecekmiş gibi duruyor.
ayrıca bze şebnem ferah'ın önemini bir kez daha hatırlatan albüm olmuştur. daha dün çıkmış olmasına rağmen sözlüklerde albüm hakkında onlarca yorum yapılmış olması bunun kanıtı.
benim adım orman... evet, henüz balta girmemiş, keşfi yeni başlayan bir ormanım ben. yaklaşık 1 yıl önce tohumlarım atıldı ama çabuk yeşerdim ve bugün kapılarım açıldı. ziyaretçilerimi 'merhaba' diyerek selamladım. sonra kendimi tanıttım 'benim adım orman' diyerek. 'yalnız'dım onlar gelene kadar. şimdi ise istiklal caddesi kadar kalabalığım. birbirimize alışmamız zaman alabilir. bence hakkımda çabuk karar vermeyin. tadına bakmadığınız meyvelerim mutlaka vardır, olacaktır.
albumun 5 parcasını henuz dınleyebılmıs olmama ragmen bekledıgımı alamadım acıkcası
dınledıklerımın arasından yalnız adlı parçayı begenmıs bulunmaktayım
ve eski adlı parcadakı kısa da olsa sololar guzeldır
ılk dınleyıste ıfade edeceklerım bunlar sevgılı okurlar..yakında edıtlerım.
sadece bir kez dinledim henüz albümü. ancak dikkatimi çeken şeyler oldu;
-öncelikle kamuoyununda değindiği gibi "can kırıkları"na göre daha yumuşak bir şebnem ferah albümü olmuş. ben açıkçası, "can kırıkları"ndan sonra da, ondan daha sert bir albümün kabul görmeyeceğini ve aynı sertlikte yapıldığında şebnem ferah'ın "tekrar"a düştüğünün düşünüleceğini düşünüyordum (bu ne biçim cümle oldu). beklediğim gibi daha yumuşak hatlı bir şebnem ferah albümü karşımızda.
-sololar, introlar, pasajlar kısılmış, azaltılmış. bu beni üzdü, çünkü albüm dinlerken sürekli "söz" duyunca, kafası ferahlamıyor insanın. bunaltıyor biraz.
-klavye çoğalmış. akustik gitar özellikle azalmış gibi geldi, ama tabi ilk dinleyişte dikkat edememiş de olabilirim. klavye çok kullanılınca yalnız acaip yoruyor. keşke akustik ve elektro gitar üzerine daha çok düşülseydi.
-vokal tabi ki şebnem ferah. ama arada böyle tek enstrüman ve şebnem ferah sesi çok bekledim. "bazı aşklar" şarkısında istediğim oldu. buna rağmen çok fazla "saf" şebnem ferah sesi aradım dinlerken. altyapı biraz yorucuydu ve bana hikayeler anlatan kadın biraz gitmiş gibiydi.
görüşlerimi albümü tekrar tekrar dinledikten sonra daha sağlıklı bir biçimde bildireceğim, şimdilik bu kadar.
