emre aydın'ın ikinci albümünün en başarılı şarkılarından birisi olup diğer bazı "beni unutma"ların*** arasındaki yerini çoktan almıştır zannımca, asla eskimemek ve değerinden kaybetmemek üzere.
okuyunca, duyunca.. kahreden cümle..
melodisi hala kulağımda.. selda bağcanın sesi ise mahalle bakkalında bile duyulmakta..
kabus gibi rüyaların can dostu.. selda bağcan.. ağzıma sıçağcan!
Feridun düzağaç'ın şarkılarından oluşan iyilik & güzellik spor albümünde manga tarafından seslendirilmiş şarkı. Feridun düzağaç şarkıya manga'nın yaptığı yorum için "kıskandım" demiştir. Manga gerçekten mükemmel olan şarkıya yakışacak bir yorum getirmiştir.
ne kadar zavallı bir cümle.
"beni unutma"
ama bir o kadar da insani.
kim unutulmak ister ki? kim yokulup gitmek. hepimiz istemez miyiz bizi sayıklayan birilerinin olmasını? hadi itiraf et, sen de isterdin.
bu kadar mı zor unutmak seni
aradım yollarda beyaz gölgeni
yollar hep kısa dönülmez başa
bilsen gerçeği nasıl silerim her şeyi
beni unutma ben unutamam
güzel yüzünü ışık saçan gülüşünü
beni unutma ben unutamam
sümbül kokan tenini sıcak ellerini
sensiz hayatı neyleyim
ne sen sor ne ben söyleyim
kalbimizdir bir atan içim ağlar
sensiz hayatı neyleyim
ne sen sor ne ben söyleyim
kalbimizdir bir atan içim ağlar
beni unutma ben unutamam
sensiz hayatı neyleyim
ne sen sor ne ben söyleyim
kalbimizdir bir atan içim ağlar
sensiz hayatı neyleyim
ne sen sor ne ben söyleyim
kalbimizdir bir atan içim ağlar
beni unutma ben unutamam
ilk filmi takva 'yla iyi iş çıkaran özer kızıltan 'ın kasım ayında vizyona girecek filmi. aşk filmi etiketi filme yapışmış olsa da özer kızıltan'ın farklı bir çalışma kotaracağını ummaktayım.
başrollerde yetenekli oyuncu mert fırat ve tuba ünsal var.
bilirim herkes payına düşeni yaşar
ve her yeni günde değişir hep bir şeyler
sende kendi payından bir hatıra seç ne olur
ve o ben olayım unutma beni unutma
mert fırat hastası olduğum için gittim filme. kötü olsa bile göz zevki için değer dedim, mertçiğimi izlerim dedim ama daraldım yeminle.
klişelerle dolu olmasını, uzun vadede gerçekleşen hikayeninin 2 saate sığdırılamamasını geçtim de kadın karakterin samimiyetsizliğini hazmedemedim. sonsuz çağdaş memleketim izmirde yaşıyorum, aile desen bi o kadar çağdaş, yok boyle bir kadın imajı hiç çizemedim. son zamanlardaki her türk filminde eğer dönem filmi falan değilse illa ki iyi niyetli, her şeyin en iyisini hak eden bir özgür kadın oluyor. ehh bohem erkek de unutulmamalı tabi. neyse bu defa bohem erkek yoktu, gerçi böyle bi irish pub erkeği yoktu desek yalan olur. bakıyorum etrafıma, ne oyle bir kadın görüyorum, ne öyle bir erkek. yani buna kafayı öyle bir taktım ki, senaryoyu, oyunculuğu falan eleştirmeye fırsat kalmıyor.
her şeye rağmen mert fırat harikaydı, film kötüydü, kadın oyuncu iticiydi ve karakterler gerçekçilikten çok uzaktı. tıpkı türünün diğer örnekleri gibi.
