Serdar Ortaç şarkısı. 2004te yeni araba almıştık. Kaset yerine cd çalar vardı bi hevesle bu albümü alıp dinlemiştik o yaz. Elini kolunu götünü bağladım diyordum çocukken.
rengin'in kısmet albümündeki 7. şarkı, sözleri ile başucu şarkısı olmaya adaydır.
beni ya unut
yada hatırla
ne varsa hatırla
bu seni son görmem
ama inan en son değil
bu seni son sevmem
ama inan en son değil
bir gün ellerin beni ararsa
eski günleri anıp yanarsa
bir hayal gibi usulca gel yanıma
gel bu can sana hevesli hala
senle olmaya gönüllü hala
bir gün hasretim sararsa gel yanıma
Beni unut bu gece, dertlerimle kalacağım
Islanırken sokakları,bu şehirden gideceğim
Hiç içmediğim ilk sigaram ve dumanıyla uçacağım.
Bu son şarkımı kendime gözüm yaşlı yazacağım
Aşk beni çekip alamazmıydı
içinde benim bile olmadığım sessiz sakin bir şehre
Sonbahar bu kadar güçsüz müydü
Hüzünleri benden başka biri tasimaz miydi
Açık pencereden sesleniyor,
ağacın yapraklarına söyletiyor:
"Beni unut!"
Oturduğu evin balkonundan,
bulutlara haber salmı$ olacak,
ne dedikleri i$itilmiyor ama, anlıyorum:
"Beni unut!"
Damların üstünden geliyor bu ses,
tramvaylar, otobüsler getiriyor,
denizden motorlar getiriyor.
Bazen dalıyorum, insan hali,
bir karanlık içinde gözleri
ıslak, siyah konu$uyor:
"Beni unut!"
O gece yan yana yürüyorduk,
hiçbir $ey konu$muyorduk,
fakat sesi, durmadan kulağımda çınlıyordu:
"Beni unut!"
Bu trene de ne oluyor bilmem
yolunda doğru dürüst yürüse olmaz,
Yenikapı'dan her geçi$inde
avazı çıktığı kadar bağırıyor:
"Beni unut!.." "Beni unut!.."
Anladım, herkes ondan yana
rıhtımdaki vapur, kilise çanları,
radyoda $arkı, sokak satıcıları,
caddeler, bulvarlar onu tutuyor.
Olmayacak bir zamanda sesleniyor:
"Beni unut!.."
