bir fıkra repliği.
temel ile dursun hatırlayamadığım-tımarhane olabilir- bir yerden kaçmaktadırlar. tam kaçmayı başaracaklarken kovalayan herif arkadan bağırır:
- "kaçmayın ulan rrospu çocukları!" diye.
bunun üzerine temel döner dursun'a der ki;
- "beni tanıdılar sen kaç."
komik de değilmiş bu.
Sırf birkaç güzel espri yapıp ortalığı canlandırmak isteyen ama bazen de sıkan yazar esprisidir. Bugün sabaha karşı birkaçı ilgimi çekti, hatta bayağı güldürdüler beni, not aldım bazılarını. Şöyle ki;
Evet bazen sözlüğe güzel espriler katıyorlar ama öffff be o en büyük göğüslü yazar burda mıymış lan? Aklımda orda kaldı şimdi... Neyse o yazarın hayalini unutunca örneklere devam ederim ben... Öfff ya, nerden gördüm ben o yazıyı...
yahu şu beni tanıdılar sen kaç bakınızı vermeyin artık allah aşkına. her öğün tavuk yiyen bir insan nasıl tiksinirse bende de o etkiyi bırakıyor artık , neredeyse kusacağım. (bkz: seni tanıdılar çektir git lan)
