Evet var böyle bir çocuk, hemde henüz 5.5 yaşında. adam o kadar ilgi manyağı ki, sırf kendisini sevmeye gitmemiz için okuma-yazma öğrenmiş, facebook'a üye olmuş.
Günlerden birgün fotoğraf eklemek için facebook'a girmiş bulundum. sonra bir arkadaşlık istediği geldiğini gördüm. heyecan yapmadım hiç kırmızı kırmızı görünce butonu valla bak!* bir baktım "bedirhan size arkadaşlık isteği gönderdi" yazıyor. ilk önce afalladım, düşünüyorum kim bu herif diye. facebook'ta erkeğin erkeği eklemesine karşıyım ne de olsa. sonra fotoğrafına dikkatlice baktım. çük kadar bir herif vardı fotoğrafta. "yoksa çük fotoğrafı mı lan bu!" dedim ve dikkatlice incelediğimde, fotoğraftakinin komşumuzun 5.5 yaşındaki oğlu olduğunu farkettim. anne veya babası çocukları için bir hesap açtılar zannettim, çünkü yeni doğan çocuklarına facebook hesabı açan ebeveynler tanıyordum. ben bu isteği kabul etmedim. olayın üzerinden birkaç gün geçti, bu sefer mesaj atmıştı bedo,* mesajda aynen şunlar yazıyordu:
vay be dedim, birde dalga geçiyorlar benle. hayır ne zaman böyle samimi olduk biz yahu! memo falan, en sevmediğim şeydir isim kısaltmaları, lakaplar falan... akşam uğradım komşumuzun evine ve beni bedo karşıladı. aldın mı mesajımı dedi. çok şaşırmıştım adam kendisini sevdirmek için mesaj atıyordu tanıdıklarına. böyle ilgikolik bir insan evladı görülmemiştir. biraz sevdim, çünkü artık sevilecek yanı kalmamıştı bu çocuğun; çocuk masum diye sevilen bir varlıktı en nihayetinde, sonra evime gittim... acaba benim çocuklarım nasıl olacak diye düşüncelere daldım...
bazen bir bakışla bile verebilen çocuklar mevcuttur bu mesajları. öyle bir bakar ki, "hadi gelde sevme bakalım" der. çaresiz, büyülenmiş gibi gider mıncıklar, öper, koklarsınız. hele bebeklerin o kokularına hiç girmeyeceğim. kokusuyla atıyorlar mesajı netekim. şöyle boynundan, mis gibi.
