beynimizin hep tersini yaptığı önerme. ilişkide olduğumuz herşeyi kategorize ederek rahatlar beynimiz. sen ırkçısın. sen pkklısın sen hötsün sen bötsün... uzar gider. sonra rahatlar dinlenme moduna gecer.
az önce müzik listemde görünce aklıma gelen, pek sevdiğim, anlatacığını tam anlatan bülent ortaçgil şarkısıdır. sezen aksu, zuhal olcay, mabel matiz ve hepsi tarafından tekrar seslendirilmiş olan şarkıdır aynı zamanda. ortaçgil yorumuna yetişemez hiçbiri o ayrıdır.
günümüz insanlarının rahatlıkla yapabildiği eylemin şarkısıdır. sağ sol türk kürt alevi sünni olayını geçtik artık, kıvanç tatlıtuğ dan hoşlananlar ya da hoşlanmayanlar diye ayrılabiliyoruz.
Beni kategorize etme demek yerine, oraya gelirsem seni kategorize ederim denmeliydi.Zira insanlarımızın en çok yapmaya çalıştığı şey kategoriye dahil olmamak, illa ki farklı olmak.Faklı olacağım derken kendini rezil edenler yok değil.
-Abi bu kazak olmadı sanki bu şortun üstüne.
-Oğlum buna tarz diyorlar
-Abi çok sıcak yaa
-Tamam lan çıkar üstündekini kategorize etsinler seni
-Peki abi giyyim bari
(dışarı çıkarlar herkes ona bakar)
-abi süper ya kızlar bana bakıyor hem de gülüyorlar.
-demiştim oğlum tarz bu (bkz: mallık)
şarkı sözünde bile markanın ne kadar önemli olduğunun göstergesidir bu şarkı. yeni yetme şarkıcılardan biri söylüyor olsaydı, söz yazarı da kim olduğunu bilmediğimiz biri olsaydı; ne biçim sözler bunlar vs. derdi herkes. ama yazar bülent ortaçgil olunca bahsi bile geçmiyor.
hayatın ön sözleşmesi kıvamında ortaçgil şarkısı. opsiyonlarla gelen fırsatları kaçırmamanın uçlarda değişiklikler beklememenin uçluğunun birleşimidir.
