ay doğarken bir söğüdün ardından..
göl yüzünde sisli bir esintiyle, akşamın göğsüne hüzün serperek..
ve yağmurdan geceye çiçekli perdeler çekerek... beni düşün,beni düşün unutma..
en umarsız, en umutsuz gününde..
bağrına bir yumruk çökeldiğinde ve dağların mazlum ateşi o güzelim saçlarına cayır cayır yanıp ulaştığında..
beni düşün, beni düşün unutma...
beni düşün bir kavganın içinde..
helal bir ekmeğin peşinde ve kurtlardan arda kalmış yüreğimin can çekişen o son parçasınıda sana sakladığımıda bil..
bil ki haykırırcasına..
bu esir gövdemi yakarcasına..
kavuşmak için o serin bağrına, ateşten bir yol arıyorum...
kar yağarken mor dağların ucundan..
sol yerinde sessiz bir inilti ile yastığın yüzüne yaşlar dökerek...
ve akşamdan gizlice bir ah çekerek.. beni düşün, beni düşün unutma..
kan kızılı bir gelincik seherinde, sırtıma kahpe bir hançer indiğinde..
ve bu gencecik ve bu hemencecik ölüm çığırtkan bir gazete başlığında, çığlık çığlık sana kavuştuğunda..
beni düşün beni düşün unutma..
beni düşün şehre her yağmur yağdığında..
ıslak ve kırılgan bir türkünün içinde,göğsümden dudaklarına doğru sancılı bir isyan kabardığında..
bastırarak kalbine avuçlarınla..
sesini okşadığımı bil..
bil ki yalvarırcasına,uzayan yollara dağalırcasına..
sonsuz bir mahşerin ortasında, bir zemzem suyu gibi...
seni, seni özlüyorum...
ferhat tunç'un sesinin duyulduğu an göze bir nem bulaşır pencereyi açıp seyreylersiniz olup biteni her şey devam ediyordur olur biter bazı şeyler siz seyretmeyi seçerseniz sol yanınızda sessiz bir iniltiyle. o pencerede neyi, kimi beklediğinizi bilmeden içinizden bir isyan kabarır ''beni düşün, beni düşün unutma!''
