Kırgınken, yaralıyken ağızdan çıkan sözdür. Söyleyen bilir içerisinde olduğu ilişkinin bi geleceği olmıyacağını ve bağrına taş basarak sevdiğinden vazgeçer.
(bkz: inanmak değil ki insani yıkan; inanamamak)
--editediteditedit--
güneş bir başka doğuyor neden bu günlerde
geceler bir başka alevleniyor bu şehirde
aşık mı oluyorum savunmasız çocuklar gibi
korkuyorum
kurtar beni tanrım içim yanıyor ona tutuluyorum
kurtar beni bilirsin aşık olmaktan... korkuyorum..
--editediteditedit--
sizi eninde sonunda, ne yaparsanız yapın terkedip gidecek; ortada bırakacak... olan kararsız karakterli kişinin bu haline bahane buluş biçimi. koşarak uzaklaşılmalı, canınızın çok çok çok çok yanmasını ve üzüntüden ben ne yaptım ki debelenmelerinden gebermek istemiyorsanız tabi.
sadece kadınların söylediği zannedilen bir cümledir. oysa bir erkek de korkar tamamen bir kadına açılmaktan, onu her şeyiyle benimsemekten, sahiplenmek ve ait olmaktan...
Mutluluğa alışık olmayan birinin söylediği sözdür. Daha önce de mutlu olup kalbi kırılmıştır bu kez de öyle olacak sanmaktadır. Ya da her şey çok iyi olduğu olduğu için altında bi şeyler aramaktadır.
