opeth in son albümü olan ghost reveries deki en ilginç şarkılarından birisidir.şöyleki;doğu ezgileriyle süslü bir klavye girizgahından sonra kol gibi brutallerin girdiği akabinde tool tarzı bir clean vokal ve üstüne blues ezgilerinin girdiği yazarken bile insanı yoran(!) bir parçadır.hadi sözlerini de yazayım:
Haunted nights for halcyon days
Can't sleep to the scraping of his voice
Nature's way struck grief in me
And I became a ghost in sickness
Willingly guided into heresy
Beneath the surface, stark emptiness
And you'd pity my conviction
Whereas I thought of myself as a leader
You'd cling to your pleasant hope
It is twisted fascination
While I'd ruin the obstacles into despair
And I'm praising death
Lot love of the heart
In a holocaust scene memory
Decrepit body wearing transparent skin
Inside, the smoke of failure
Decrepit body wearing transparent skin
In his shadow I'm choking
Yet flourishing
Your delusion made me stronger
Yet I'm draped in pale withering flesh
I sacrified more than I had
And left my woes beneath the mire
opeth'in elemanlarının grup ismini* tekrar anımsadıklarını düşündüğüm, bol bol oryantal ve blues gibi kuzey afrika kökenli ritimlerle süslü harika şarkı.
yıllardır rock ve metal'in her türlüsünü dinlemekte olan biri olarak çok rahat ''hayatımda duyduğum en duygu yüklü sololar'' diyebileceğim 03:09 - 03:23 ve 04:14 - 04:45 arası parçalarıyla beni benden alan parça.
Geri kalanı vasat ve vasatın altı, orası ayrı. ama opeth böyle bir şey, parça için bütünü feda ettiriyor her daim.
3:25'ten sonra boyut atlayan şarkı. "lost love of the heart in a holocaust scene memory." kismındaki vokal melodisini ve ardından gelen soloyu dünyada ancak 1 kişi yazabilir. bunu yapan mikael akerfeldttir. sanırım doğu ezgilerinide kullanarak ortadoğudaki pazarlama stratejisinide bi şekilde yön vermiştir, akllı herif.
