karşı tarafa söylenebilecek en iddialı cümlelerden biri. büyük bir yüzde, bu cümleyi tehdit amaçlı kullanır. geri kalan küçük topluluk ise farklı duygulara aracı olması için seçmiştir. nedeni ne olursa olsun, doğru bir seçim olacakmış gibi duruyor; çünkü gerçekten iddialı bir cümle.. *
kim söylemişti unuttum aklımdan cikmiş. fakat aklımın en icra köselerine cekiçle kazinmiş bir kelam var.
'ben varsam ölüm yok, ölüm varsa ben yokum'
çoktur dikkat ederim, insanoğlu denilen mahlukat - ki rivayet muhteliftir ki en akıllı mahlukattir alemde- kendisini bulunmaz hint kumasi zannetmektedir.
kısa kişisel tarihlerinde var olduklarini kanitlamak için yikip yıkmakta bu da yapmaktan daha kolay geldiği için secilebilir bir yöntem olmaktadir.
bu kısa yolu secen insanlar otluklarini sanki defne daliymiş gibi gösterebilmek için defne ağaclarini yakmaktadir.
dünya da en berbat görüntü yanmış ağac görüntüsüdür.
yanmiş ağac görüntüsünün yanında ısırgan otu bile zümrütü anka kusu kalmaktadir.
dünyanin dikensiz gül bahcesi olmadiğini biliyorum. bunu bilme yasinin ortalamasinin günden güne aşaği çekildiğini farketmekteyim.
üzülüyor muyum?
hayir kesinlikle.
olmasi gerken buydu ne yazik ki.
aklima nedense cennet sinemasi filmi geldi.
askerden geri döndükten sonra cirağina kör sinema ustasi git burdan kurtar kjendini diyordu.
elbette babasinin hayrina demiyordu, yüreğine taş basiyordu ama onun iyiliği için bu kelami tereenüm ediyordu ve zaman içinde -belki içgüdüleri nedeniyle, yahut uzak görüşlüğü- hakli oldugu ortaya cikiyordu.
aci ama gerçek, insan üzüntüyü kendi ceker, sıkıntıyı katmerli olarak sirtinda tek basına taşir, bir sendelesin etrafindan bir çok insan aman benden borç istemesin diye vebaliymiş gibi ondan kaçar.
aci ama gerçektir.
ama zengin oldumu, parali oldumu, nesesi yerinde oldugunda herkes ondan faydalanmaya calisir.
bir asalak gibi yapişirlar ve sömürürler, ta ki hiçbirşey kalmayana kadar.
ölürken bile tek basına kalan insan için yapilacak ve uygulanacak insan tek düstur kabaca sikine seferberlik götüne balkan savasi düsturudur.
işte bunu uyguladiği vakit yasam mecrasinda istediklerini yapar ve ölümden sonrasini pek düsünmez.
ne yazik ki insanoğlu bunu yapamadiğindan dolayi kendini bir zincirin parcasi olmakla avutmakta ve ne yazik ki istemediği bir hayati yasamaktadir.
bir zincirin parcasi olarak değil de kendini bir blok halinde varsaymak daha işe yarar.
sezar ne demiş, romada köle olacağima köyümde muhtar olurum daha iyi, haksiz mi simdi aleksandir?
