evet doğru ahmet kayanın tarzına pek benzemeyen ama harika söylediği bir şarkıdır... içten yürekten duygulu bir aşkı anlatır...
işsizdim biliyordun çaresizdim biliyordun yine de çok seviyordun...
anlatırdım gülerdin gözlerimden öperdin bugünler de geçer derdin...
çok güzel şarkıdır be çok...
gelin dediler işte; gittik. 'sınav var olum yarın.' dedim. 'olsun.' dediler.
ortada 2 tane büyük su renginde şişe. kalabalık bir gece. etrafta dostlar...'öğrenciyiz be abi;' biz kurtarmışız en büyük aşkları; yakmışız geceleri mangalın ateşinde. cebimizdeki son kuruşa kadar vermişiz; o gecenin bizim gecemiz olması için.
öğrenci evi; sapsarı perdeler, inadına beyaz yüzler. oturduk sonra; anlattık, herkes anlattı, herkes konuştu, herkes güldü. 'ben.' demek olmadığını anladı herkes hayatın. 'biz' olduk. bir masa etrafında bilmem kaç saat unuttuk dünyayı, 'biz' olmak için.
fonda o yanık sesli adam, havaya kalkan kadehler: bir daha o masa etrafında o kadar insan olmayacağının farkında herkes. son sınıfız; bitti gitti işte. ne kadar çok gülerse ya da ne kadar çok ağlarsa, onun yanına kar kalacağının farkında dostlar.
fonda o yanık sesli adam ve hep aynı şarkı:' benden selam söyleyin, o nazlı gözlere, unutamadım.'
selam olsun yağmurumu unutturan dostlarıma; unutmadım...
kar yağıyor şehre, üşüyor ellerim,
anılar gözlerimde özleminle eziliyor yüreğim,
gece aydınlığa çalıyor, radyoda efkar sesleri,
selamım bile gelmez sana artık sevdiğim, kim ile göndereyim...
