Nerede olduğu önemli değil şu şarkıyı ne zaman duysam kitleniyor içimde bir şeyler. Her şeyin sonunda kalan fotoğraflar ve o fotoğraflardan bile gözlerini çeken sizler.
sigara içerdim her gece resmine bakarak, en az iki dal sigaramı ayırırdım sana, yani resmine. son bir kaç aydır bakmıyor yüzüme o resmin...duvara bakıyor. bomboş duvara bakıyor. bana bakmaktansa duvara bakmayı tercih ediyor. bende bir resmin var yüzüme bakmıyor, ama gülüyor hala. gülüyorsa ümit vardır diyorum.
niye telefonun yoktu ki senin acaba. ulaşamıyorum da sana, sadece resmine bakıyorum teselli için. ama o bana bakmıyor. küsmüş sanki bana. küsüşüne kurban olduğum. seni kırmış olabilirim, ama bu bana bakmaman anlamına gelmez ki. bir resmin var zaten bende, sana ait başka bir şey kalmadı. bende bir resmin var bu sefer gülmüyor ama. bakmıyor da hala.
yürüyorum yolda, sen aklımdasın hala...neden ulaşamıyorum ki sana, neden aramıyorsun beni...2 yıl geçti. arasana ne olur derken, telefonum çalıyor. "alo" diyor telefonun karşısında ki ses. o evlendi diyor, ne kadarda kolay söylüyor. bir resim atıyor bana düğününe ait. gülmüyorsun ama o resimde de.
tabiatı gereği giden sevgiliye söylenir.. hali hazırda yanınızda olan sevgilinize söylemeniz oldukça saçma olur zaten.. ama artık günümüzde terkedilişler ya da terketmeler bile teknolojik olduğu için böyle bir sözü söylediğiniz kişi ne kadar anlar bilinmez.. ama yine de güzel sözdür.. bir kenarda saklayın bir gün lazım olur.. çünkü herkes terkeder.. herkes gider.. gidişin şekli değişir sadece..
