"sinime tarihinin en iyi filmi" ya da "ölmeden önce mutlaka izlenmesi gereken filmler" türü başlıkları okuduktan sonra bünyenin ürettiği kontra önermedir. Zira işi bilen herkesin malumudur ki, oscar ödüllerinde bile ödül almayı hakeden ile ödülü alacak olan film arasında kocaman bir uçurum vardır.
iş hem konjonktürel olmakla birlikte kısmen zevk ve renklerin birleşip sanatı da tartışılır hale getirmesiyle bağlantılıdır. imdb'de oy kullanan senin benim gibi üç-beş sinema meraklısının butona tıklama ısrarına bakarak tarkovsky, Welles, Wajda gibi ustaların kemiklerini sızlatmanın ne anlamı var? Coppola'nın Apocalypse Now gibi bir başyapıtı dururken Baba'yı seçen el bebelerine ne diyelim şimdi?
Madem öyle bana göre de sinema tarihinin en iyi filmi ülkü erakalın'ın fırçana bayıldım boyacı'sıdır. *
