1971 darbesinde 7 yaşındaydım.
öğretmenlerimin, büyüklerimin nasıl bir karanlık korku taşıdıklarını o yaşta bile kavramıştım; üzülmüştüm.
Ne acılar çekildiğini, sonraları öğrenmiştim.
1980 darbesinde, 16 yaşında liseliydim.
1.687.000 insan gözaltına alındı, tutuklandı, mahkum edildi; işkencelerden geçirildi.
Binlerce öğretim üyesi, üniversitelerden atıldı; bazı öğretim üyeleri istifa veya emeklilikle üniversiteden ayrılmaya zorlandı.
Ülkede, gerçek anlamda üniversite kalmadı.
on binlerce yetişmiş insanımız, toprağından kaçmak zorunda kaldı.
30.000 den çok insan, siyasi mülteci olarak dışarıda yaşamak zorunda kaldı.
Bugün pkk belası varsa, en büyük müsebbibi 12 eylül 1980 darbesini yapan katil generallerdir.
Hiç gereği yokken Köyleri bastırıp, insanları meydana toplayıp zorla istiklal marşı okutanlar, ne mutlu türküm diye saatlerce bağırtanlar, kürt köylülere dışkı yediren akılsızlardı.
Diyarbakır cezaevine yalnızca kürt diye insanları doldurup, her gün işkence edenler; ölenleri kimseye haber vermeden, gelişi güzel gömenler de, bu darbeci pislikler ve uzantısı hasta ruhlulardı.
Darbe yanlısı Olma sayın yazar, olma...
Çok acı çekti bu topraklar, darbelerden darbecilerden.
en kötü sivil yönetimin en iyi cunta yönetiminden iyi olduğunu bilmeyen birinin safsatasıdır. darbeler ülkeleri bulundukları yerden minimum 50 yıl geriye götürürler.bunları bilmek lazım. mevcut yönetim kötü olabilir lakin bunu değiştirmek için demokratik fırsatlar söz konusudur. bu fırsatlar değerlendirilerek yöneticiler değiştirilebilir.
