genelde, övünerek söylerler bunu. hayatta herkesin üstlendiği bir rol vardır, anlamadığım nokta kendilerini başka bir yerde görmek isteme çabaları niyedir? çocuğunun anne-babaya ihtiyacı var. zaten bir sürü, istemeyeceğin kadar çok arkadaşı olacaktır.tabi ki çocuğunla herşeyi paylaşmak, o'nun yanında olmak, o'na destek vermek çok önemlidir, çok güzeldir. ama, söyleminle eylemin birbirini tutmuyorsa, olman gereken kişi ol, kalman gereken yerde kal. lafla peynir gemisi yürümüyor nitekim.
geçen gün bir itirafta "annem, babam bana hep arkadaş olmaya çalıştı. halbuki ben onların bana yol gösterecek ebeveyn olmalarını, araya belli bir mesafe koymalarını isterdim" diye birşey okudum. sanırım doğrusu anne, baba olmak, çoçuğumuza iyi bir ebeveyn olursak zaten, sağlıklı arkadaşlıklar kuracaktır.
